CV - ΣΠΟΥΔΕΣ/ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ



ΣΠΟΥΔΕΣ

Αποφοίτησε από τον τομέα ΓΛΥΠΤΙΚΗΣ, της ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ, B' εργαστήριο, με καθηγητή τον Γ. ΛΑΠΠΑ. (1996) Στη συνέχεια από το Διατμηματικό ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ "ΨΗΦΙΑΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΕΧΝΗΣ" ΑΣΚΤ - ΕΜΠ (2001) http://www.asfa.gr/ 
http://www.digitalarts.asfa.gr/

2013 - 2019.
2013 - 2014:  Από τον Ιανουάριο του 2013, παρακολούθησε και εργάστηκε με τον καθηγητή Παντελή Μπασάκο, του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας, του Πάντειου Πανεπιστημίου, όπου δίδασκε φιλοσοφία με την έρευνά του να στρέφεται στη φιλοσοφία της γλώσσας και στη θεωρία του επιχειρήματος. Γράφει η Αθανασίου, πως οφείλει ενα μεγάλο ευχαριστώ για την ανοχή, την κατανόηση και την στήριξή του σε μια έρευνα που δεν οδήγησε ποτέ σε μια διατριβή, αλλά στην αρχή μιας μελέτης χρόνων, για να κατανοήσει η ίδια εν τέλει "την Επιτέλεση", "την Παρουσία", "το Συμβαν" στην Φιλοσοφία, και στην Τέχνη. Ξεκινώντας με τον κ. Μπασάκο  μια υποτιθέμενα πρωτότυπη πρόταση,  γύρω από την ¨δραματική εμπειρία¨ που μπορεί να προσφέρει η Ρητορική τέχνη όμοια με την Performance art. Συνεχίζει :
 
2015 - 2017 παρακολουθώντας τον Βαγγέλη Μπιτσώρη «Jacques Derrida: Δικαιοσύνη, δίκαιο – συμβάν, μεσσιανικότητα», ώστε να μπορέσει να κατανοήσει την Φιλοσοφία. Ο κ. Μπιτσώρης έχει γράψει κείμενα που αφορούν τη θεωρία λογοτεχνίας, τη μεταφρασεολογία και την πολιτική φιλοσοφία. Έχει μεταφράσει, μεταξύ άλλων, Μάρτιν Χάιντεγγερ, Βάλτερ Μπένγιαμιν, Φιλίπ Λακού-Λαμπάρτ, Αντουάν Μπερμάν, Μωρίς Μπλανσό και Ζακ Ντερριντά. Δίδακε σε Μεταπτυχιακά προγράμματα του Παντείου : 
 
 Tο ερευνητικό αντικείμενο του σεμιναρίου ορίζεται ουσιαστικά από τον διαχωρισμό της δικαιοσύνης και του δικαίου και τη σχέση τους με τη βία, μια θεματική που διατυπώνεται επιγραμμματικά στην έναρξη του κειμένου του Bάλτερ Mπένγιαμιν (Walter Benjamin), Προς την κριτική της βίας (Zur Kritik der Gewalt, 1921). Το κείμενο αυτό θα αναλυθεί διεξοδικά σε συνάρτηση με την προβληματική της κατάστασης εξαίρεσης, σύμφωνα με τις αναλύσεις του Καρλ Σμιτ (Carl Schmitt), του Τζόρτζιο Αγκάμπεν (Giorgio Agamben, Κατάσταση εξαίρεσης, Πατάκης, 2007) και του Ζακ Ντερριντά (Jacques Derrida).
    Mια καθοριστική θεωρητικο-πολιτική (επ)κριτική της μπενγιανιμικής προσέγγισης της βίας δίνει ο Zακ Nτερριντά (Jacques Derrida) στο κείμενό του Iσχύς νόμου (Force de loi, 1990. – βλ. Ισχύς νόμου, μτφρ. Β. Μπιτσώρης Πατάκης, 2015), όπου εκκινεί από τη διαπίστωση ότι η βία ενυπάρχει καταστατικά στο ίδιο το δίκαιο. Ο Ντερρριντά, μολονότι αποδέχεται, όπως ο Mπένγιαμιν, τη διάκριση μεταξύ των εννοιών δικαιοσύνης και δικαίου, αρνείται να τις αποσυνδέσει, για να διαφοροποιηθεί αισθητά από το μπενγιαμενικό πρόταγμα περί της βίας της επαναστατικής «θείας δικαισύνης», χωρίς ωστόσο να εγκαταλείπει την «επαναστατική δικαιοσύνη», η οποία τοποθετείται πέραν οιασδήποτε συσχέτισής της με τις τρεις αβρααμικές μονοθεϊστικές θρησκείες, ακόμη και με οιανδήποτε θρησκεία εν γένει (ντερριντιανός «ριζικός αθεϊσμός»).
    H έννοια της «επαναστατικής δικαιοσύνης» και στους δύο φιλοσόφους συνδέεται άμεσα με τη μεσσιανικότητα, η οποία επανακαθορίζει δραστικά την εννόηση της ιστορίας. Στον Μπένγιαμιν ο θεολογικός (ιουδαϊκός)  μεσσιανισμός συμπλέκεται  άμεσα με τη μαρξιστική χειραφετική προοπτική, ασκώντας ωστόσο σφοδρή κριτική στη σοσιαλδημοκρατική έννοια της προόδου – αλλά και στην αντίστοιχη μαρξική, η οποία ερμηνεύει την ιστορία ως μια τελεολογικά προοδευτική συνεχή και αδιάλειπτη πορεία προς μια αταξική κοινωνία, τουτέστιν αντλώντας τη δύναμη των χειραφετικών επαναστάσεων από το μέλλον. Αντίθετα, ο μπενγιαμινικός μεσσιανισμός διακόπτει αυτήν τη συνεχή τελεολογική εξέλιξη προσανατολιζόμενος στο παρελθόν και εστιάζοντας στον «νυν-χρόνο» («Jetztzeit»). Ο Ντερριντά στα Φαντάσματα του Μαρξ υποστηρίζει μια μεσσιανικότητα χωρίς μεσσιανισμό, χωρίς καμία αναφορά σε οιανδήποτε θρησκεία, συνδέοντας αυτήν τη μεσσιανικότητα  με τη δικαιοσύνη και την επανάσταση δίνοντας συνάμα έμφαση στη χωροχρονικότητα του «εδώ τώρα», αποδεσμευόμενος κατ’ αυτόν τον τρόπο από την υπερβατική προέλευση μιας μεσσιανικής επανάστασης. Ο Αγκάμπεν (Agamben), από την πλευρά του (Il tempo que resta, 2000), εκκινεί από τον μεσσιανισμό του Αποστόλου Παύλου, ισχυριζόμενος ότι ο μεσσιανικός παύλειος «νυν καιρός» συνδέεται άμεσα με τον μεσσιανικό μπενγιαμινικό «νυν-χρόνο» και τονίζει τη συνάφεια της μπενγιαμινικης «ασθενούς μεσσιανικής ισχύος» με την παύλεια περιώνυμη φράση «η γαρ δύναμις εν ασθενεία τελείται» (Προς Κορινθίους Β΄, 12, 9). Η θεματική περί της μεσσιανικότητας κλείνει με την πραγμάτευση της έννοιας της «ασθενούς ισχύος» από τον Ντερριντά, προσδιορίζοντας εν κατακλείδι τη σχέση των εννοιών της ισχύος, της δύναμης, της δύναμης-ενεργητικότητας, της αδυναμίας-παθητικότητας, της βίας, της εξουσίας, της επανάστασης, του δικαίου και της δικαιοσύνης.
 
2015 Α΄ εξαμηνο στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ, κατεύθυνση Πολτιστικές και Κινηματογραφικές Σπουδές. Στο πλαίσιο του μαθήματος «Εικόνα, βλέμμα και φύλο στον  κινηματογράφο» με διδάσκοντες τους Ιωάννα Αθανασάτου, Σάββα Μιχαήλ και Δημήτρη Παπαχαραλάμπους, υπό την ανάθεση και την καθοδήγηση του τελευταίου. Μιχαήλ Σάββας:
https://www.alfavita.gr/koinonia/214354_fylo-kai-kinimatografos-tesseris-ellinides-poy-allaxan-sinema
 
 
 
2017  - 2018: Α΄ εξαμηνο στην Αρχιτεκτονική Σχολή Αθήνας. Ελένη Καλαφάτη. 
 

 
 

Η Σχολή Αρχιτεκτόνων συντονίζει τα ακόλουθα Διατμηματικά Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών:

1. Δ.Π.Μ.Σ. "Αρχιτεκτονική - Σχεδιασμός του Χώρου"

Από το ακαδημαϊκό έτος 1998-1999 λειτουργεί στο ΕΜΠ Διατμηματικό - Διεπιστημονικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (ΔΠΜΣ) στο επιστημονικό πεδίο «Αρχιτεκτονική - Σχεδιασμός του Χώρου». Συντονίζουσα Σχολή έχει οριστεί η Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Η λειτουργία του ΔΠΜΣ βασίζεται στη συνεργασία των Σχολών Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πολιτικών Μηχανικών, Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών, Αγρονόμων και Τοπογράφων Μηχανικών και Μηχανολόγων Μηχανικών.

Το ΔΠΜΣ «Αρχιτεκτονική - Σχεδιασμός του Χώρου» απονέμει, μετά από επιτυχή παρακολούθηση των σπουδών, Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης (ΜΔΕ) του ΕΜΠ «Αρχιτεκτονική - Σχεδιασμός του Χώρου» στις Κατευθύνσεις:

 Καλαφάτη, Ε. (2017) ‘Διδακτικές σημειώσεις του μαθήματος
 
 Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών Αρχιτεκτονική-Σχεδιασμός του
Χώρου. Αθήνα: ΕΜ Π.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

2018. Συμμετοχή στο σεμινάριο του κ.  Γεράσιμου Βώκου «Εξοικείωση με τον Σπινόζα. Η Ηθική αποδειγμένη με γεωμετρική τάξη και διαιρεμένη σε πέντε μέρη», όπου πρόκειται:

Ι. Για τον θεό.

ΙΙ. Για τη φύση και την καταγωγή της ψυχής.

ΙΙΙ. Για την καταγωγή και τη φύση των συναισθημάτων.

ΙV. Για την ανθρώπινη δουλεία, με άλλα λόγια για τις δυνάμεις των συναισθημάτων.

V. Για τη δύναμη του νου, με άλλα λόγια για την ανθρώπινη ελευθερία.

Βιβλιοπωλείο: Εκδόσεις Κέδρος, οργάνωση: Ιορδάνης Κουμασίδης. Εαρινό εξάμηνο.

Διδάσκων: Γεράσιμος Βώκος.

 
2018 - 2020 Παρακολουθώ το μάθημα του Παναγιώτης Σ. Πούλου στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών του ΘΙΣΤΕ. Καθηγητής Φιλοσοφίας και Αισθητικής και Πρόεδρος στο Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών. Σπούδασε Φιλοσοφία και Τυπική Λογική στο Παρίσι και εκπόνησε διδακτορική διατριβή στη Φιλοσοφία με αντικείμενο: «Λογοτεχνία και Φιλοσοφία: το status της χρονικότητας στην οικοδόμηση του έργου του Μαρσέλ Προυστ». 
------------------------------------------------

1998-2001: Πτυχίο Master στις Ψηφιακές Μορφές Τέχνης του Διατμηματικού Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών σε συνεργασία με το Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΕΜΠ.

2001: η Διπλωματική εργασία του Μεταπτυχιακού Προγράμματος, είχε τίτλο: ¨Η Σχεδίαση ενός Μετασχηματισμού¨ είναι κατατεθειμένη στη βιβλιοθήκη της Α.Σ.Κ.Τ. Αθήνας.
Μια πρόταση διαδραστικής Performance μέσω του Internet, live broadcast (ζωντανής εκπομπής), με επιβλέπουσα καθηγήτρια τη κα Ελπίδα Τζαφέστα, διδάσκουσα, ερευνήτρια στο Β’ ΕΠΙΣΕΥ – ΕΜΠ στο γνωστικό αντικείμενο "Ευφυή συστήματα και μοντελοποίηση"
--------------------------------------------------

1996-1998: Πιστοποιητικό Σπουδών στο "Ψηφιακό Τρισδιάστατο Σχεδιασμό", "3D Animation", Επεξεργασία Φωτογραφίας, και "Digital Video Editing" σε ιδιωτικό εκπαιδευτήριο, (επίπεδο advance)

1991-1996 : Πτυχίο Εικαστικών σπουδών Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών (τμήμα Γλυπτικής) Αθήνας,

1980-1994: Σεμινάρια στον σύγχρονο χορό και την Παντομίμα.

1981-1984: Φωτογραφία, Σενάριο, Σκηνοθεσία, Σχολή Σταυράκου.

1986-1988: Σχεδιασμός ενδυμάτων, Πατρόν μοντέλων ένδυσης, Σχολή Βελουδάκη. 

Υπότροφος του IKΥ , έλαβε 2 βραβεία με χορήγηση χρηματικού ποσού, εκ των οποίων το Α΄ βραβείο στον εικαστικό διαγωνισμό της Heineken με τίτλο «Εικαστικές Τέχνες και Κινηματογράφος».

Δεν υπάρχουν σχόλια: