Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2016

4ο Πανελλήνιο Συνέδριο Φιλοσοφίας της Επιστήμης

Ο Τομέας Φιλοσοφίας και Θεωρίας της Επιστήμης και της Τεχνολογίας του Τμήματος Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών διοργανώνει το 4ο Πανελλήνιο Συνέδριο Φιλοσοφίας της Επιστήμης στις 1-3 Δεκεμβρίου 2016.
Στο 4ο Π.Σ.Φ.Ε. συμμετέχουν περισσότεροι από 100 ομιλητές και ομιλήτριες από την Ελλάδα και από τη διεθνή ακαδημαϊκή κοινότητα με ανακοινώσεις στις θεματικές περιοχές: γενική φιλοσοφία της επιστήμης και φιλοσοφία ειδικών επιστημών (φιλοσοφία της ψυχολογίας & επιστημών της νόησης, φιλοσοφία των κοινωνικών επιστημών, φιλοσοφία της βιολογίας & των βιοϊατρικών επιστημών, φιλοσοφία των μαθηματικών, φιλοσοφία της τεχνολογίας), φιλοσοφία της γλώσσας και μεταφυσική της επιστήμης, αρχαία φιλοσοφία και επιστήμη και ιστορία της φιλοσοφίας της επιστήμης.

ΜΙχαήλ Σάββας

    Τίτλος της ομιλίας:   Στην πρώτη γραμμή της κρίσης: η Ευρώπη, η Ελλάδα και οι Πρόσφυγες


Στα πλαίσια του Μεταπτυχιακού Προγράμματος  του Τμήματος ΕΜΜΕ του ΕΚΠΑ, την Δευτέρα  7 και 21 Νοεμβρίου στις 6-9μμ στην αίθουσα 102 στο Γρυπάρειο Μέγαρο, Σοφοκλέους 1, 1ος όροφος, στο σεμινάριο  με  θέμα το Προσφυγικό-Μεταναστευτικό o Μιχαήλ Σάββας μαζί με την καθηγήτρια Πέπη Ρηγοπούλου.

Αισθητικοποιώντας το Πολιτικό


 Παρεμβάσεις για την Ουτοπία, τον κοσμοπολιτισμό και τη Φαντασμαγορία
​ Ημερίδα

3 Νοεμβρίου/ 3:30-10 Μ.Μ. Ιστορικό Αρχείο Πανεπιστημίου Αθηνών Σκουφά 45

Πως μπορούμε να θεωρήσουμε τη φαντασμαγορία του θεάματος με τις υποσχέσεις που μεταφέρει για νέες βιωματικές εμπειρίες, στο ιστορικό παρόν του 21ου αιώνα όπου συντελούνται ριζικές μετατοπίσεις στις ικανότητες των νέων τεχνολογιών να καθιστούν διαθέσιμες επιθυμητικές εικόνες εναλλακτικών, μελλοντικών ή ονειρικών κόσμων; Πως συζητάμε πλέον για την αισθητική γνωρίζοντας τις προσθήκες που επισυμβαίνουν στο αντιληπτικό μνημονικό μέσω του χειρισμού των αισθητήριων προσλήψεων; Πράγματι, με την ανάπτυξη των αναπαραστατικών τεχνολογιών ο πειραματισμός στην τέχνη αναλαμβάνεται ακόμα και ως σωματικό ενέργημα και αξίωση για τη μέριμνα του εαυτού στο επίπεδο του καθημερινού. Με αφετηρία την προβληματική της αισθητικοποίησης της πολιτικής που εισήγαγε ο φιλόσοφος και κριτικός της λογοτεχνίας Βάλτερ Μπένγιαμιν (Walter Benjamin), η ημερίδα αυτή διερευνά τις επιτελεστικές διαστάσεις της ουτοπίας στην εποχή της τεχνολογικής αναπαραγωγής των εντυπώσεων και μαζικής κυκλοφορίας των εικόνων.

Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2016

“Noctua”




τίτλος έργου: “Noctua” (προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη νυξ=αγρυπνώ ή/και τη λατινική noc=νύχτα, προφανώς περιγράφοντας τον κυρίως νυκτόβιο τρόπο ζωής της κουκουβάγιας).
διαστάσεις: γλυπτό, ύψους 210 (Χ) πλάτους 120 (Χ) βάθους 160
υλικά: μεικτά

επ' ευκαιρία της συμμετοχής μου στην έκθεση: https://theartwall.wordpress.com/2016/07/17/1460-art-days-artwall/

Εγκαίνια: Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου, 2016 στις 8:00
Διάρκεια: 5 Σεπτεμβρίου – 30 Σεπτεμβρίου, 2016
Opening party: Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου, 2016, 22:30, Fresh Hotel Air Lounge


ARTWALL Project Space
Σοφοκλέους 26 10552, Αθήνα
artwallprojectspace@gmail.com
http://theartwall.gr/


Ώρες λειτουργίας:
Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 17.:00 – 21:00


Επιμέλεια έκθεσης: Φωτεινή Καπίρη
Eπιστημονική συνεργάτης ArtWall: Μαρία Ξυπολοπούλου
Συντονισμός έκθεσης: Mπάμπης Καραλής, Δημήτρης Τζικόπουλος




Δευτέρα 4 Ιουλίου 2016

In English



Beton7 Gallery presents the solo exhibition of Katerina Athanasiou titled 

(test) in between



Opening: March 17, 2016, 8:00 p.m.
Duration: from March 17 to April 5, 2016
Opening hours: Monday to Friday, 14:00 to 19:00

Participating artists:
Lea Petrou / The one and the other
Petros Batsiaris / Garden of Winter
Works by Tassos Vrettos / Benaki Museum


Beton7 Gallery presents Katerina Athanasiou's solo exhibition entitled “(test) in between”. The artist’ s new work develops in three spaces. The solo exhibition a personal research becomes a collective project: with reference and conciliation with the architecture of the space, a particular individuality reveals itself, which is attributed to the interaction and collaborative practices.

At first, the artist welcomes the visitors by inviting them to participate in a specific performance intervention by the artist Lea Petrou. The audience is invited to participate in a process of choice related to colour and taste, which converts the viewing of the piece into a living experience.

Then, the viewer encounters a large wall piece by Katerina Athanasiou, based on her personal collection of photographs by Tassos Vrettos, as well as Petros Batsiaris' red carpets environment, exploring the contemporary ways of worship. The artist redefines a new frame for images and objects by other visual artists, creating a new place, and invites us to experience the deep sense of faith during a ritual ceremony, freed from social structures and restraints.

Finally, in the third gallery space, the artist invites us to contemplate, to make an imaginary trip, facing the endless, moving away from the body, based on a perspective that fills our consciousness with seduction and becomes a site of worship. The face no longer matters, in contrast with the headless body of ecstasy, where the face is closer, next to you.


You darkness by Rainer Maria Rilke

You darkness, that I come from,
I love you more than all the fires
that fence in the world,
for the fire makes a circle of light
for everyone
and then no one outside learns of you.
But the darkness pulls in everything:
shapes and fires, animals and myself,
how easily it gathers them! -
powers and people -
and it is possible: a great energy
is moving near me.
I have faith in nights.


Katerina Athanasiou was born in Athens. She studied sculpture in the Athens School of Fine Arts 1996) and completed the Graduate Program Digital Art forms (ASFA - NTUA, 2001). In 2008 she created the idea of “City Travellers, http://artcoursescitytravellers.blogspot.gr/, a collective place where people meet and experiences. The group was formed in 2010 by Antonis Lakidis (painter) and Panagiotis Papadopoulos (philosopher). The citytravellers browse the city and create models, uses and spaces. Since 2007 they are involved in mediating collective works - actions.

Katerina Athanasiou projects involvie in situ works (2001-07) and performances (2008 - present), while the recent research refers to performative environments and to Methodology for the Documentation of Contemporary Art. She has collaborated with Beton7, Artwall, metamatic: taf., Booze Cooperativa, Agathi. She prepares his second solo exhibition (the first was in 2006), inviting artists whose work will complete her composition based on credit, using pre-existing images with some or perhaps no conversion.

http://sculpturekateathanasiou.blogspot.com


Κυριακή 12 Ιουνίου 2016

Hellena Salt (2)


Ραδιοαφήγηση στο Μπάγκειον.
Beton 7 - Arts.
Athens Biennale


a)April 17 at 6:38pm

https://soundcloud.com/citytravellers/hellena-salt-17-4-2016


b)April 22 at 5:25pm

https://soundcloud.com/citytravellers/hellena-salt-22-4-2016


THEArTistatement στο Μπάγκειον Ομόνοια Athens Biennale... πλατεία Ομονοίας 18, Αθήνα.



Τρίτη 12 Απριλίου 2016

Hellena Salt (1)




“The Bankorgs” 


SOLO EXHIBITION "(TEST) IN BETWEEN"

KATERINA ATHANASIOU SOLO EXHIBITION "(TEST) IN BETWEEN"
17 March 2016 ... 05 April 2016 | Beton7 > Gazi - Votanikos - Kerameikos


Beton7 Gallery presents Katerina Athanasiou's solo exhibition entitled “(test) in between”.
Opening: March 17, 2016, 20:00


Participating artists:
Lea Petrou/The one and the other
Petros Batsiaris/The Garden of Winter
Works by Tassos Vrettos/Benaki Museum

Beton7 Gallery presents Katerina Athanasiou's solo exhibition entitled “(test) in between”. The artist’ s new work constitutes of an installation that extends in three areas. The solo exhibition becomes a collective project: through associations and conciliation with the architecture of the space, a particular individuality reveals itself,
which is attributed to the interaction and the collaborative practices.

At first, the artist welcomes the visitors by inviting them to participate in a specific performance intervention by the artist Lea Petrou. The audience is invited to participate in a process of choice related to color and taste, which converts the viewing of the piece into a living experience.

Then, the viewer encounters a large wall piece by Katerina Athanasiou, based on her personal collection of photographs by Tassos Vrettos, as well as Petros Batsiaris' red carpets environment, exploring the contemporary ways of worship. The artist redefines a new frame for images and objects by other visual artists, creating a new place and invites us to experience the deep sense of faith during a ritual ceremony, freed from social structures and restraints.

Finally, in the third gallery space, the artist invites us to contemplate, to make an imaginary trip, facing the endless, moving away from the body, based on a perspective that fills our consciousness with seduction and becomes a site of worship. The face no longer matters, in contrast with the headless body of ecstasy, where the face is closer, next to you.



Πέμπτη 17 Μαρτίου 2016

DRAFT


Το Beton7 Gallery παρουσιάζει την ατομική έκθεση της Κατερίνας Αθανασίου με το τίτλο “(test) in between”. Η νέα σύνθεση της εικαστικού αποτελεί μία εγκατάσταση που εξελίσσεται σε τρεις χώρους. Στο έργο αναπτύσσονται δράσεις ως πεδίο προσωπικής έρευνας και καταγραφής. Η ατομική έκθεση γίνεται ένα συλλογικό έργο, όπου μέσα από τις συσχετίσεις και τη συνδιαλλαγή με την αρχιτεκτονική του χώρου παρουσιάζεται/αποκαλύπτεται η ιδιαίτερη ατομικότητα της, που αποδίδεται και στην αλληλεπίδραση και στις συνεργατικές πρακτικές.

Αρχικά η εικαστικός υποδέχεται το κοινό με ένα κέρασμα, μέσω μιας συγκεκριμένης performative παρέμβασης που αποτελεί την προσέγγιση της εικαστικού Λίας Πέτρου. Ο θεατής ξεκινά μέσω της επιλογής να συμμετάσχει σε μια διαδικασία ώστε η θέαση του έργου στην πορεία του να μετατραπεί σε μια βιωματική εμπειρία.

Στη συνέχεια ο θεατής συναντά ένα επίτοιχο μεγάλων διαστάσεων έργο της Κατερίνας Αθανασίου βασισμένο στις φωτογραφίες του Τάσου Βρεττού, ένα μέρος της προσωπικής συλλογής της, καθώς επίσης και το περιβάλλον από κόκκινα χαλιά του εικαστικού Πέτρου Μπάτσιαρη, διερευνώντας το σύγχρονο τρόπο λατρείας. Η καλλιτέχνης επαναπροσδιορίζει σε ένα νέο πλαίσιο εικόνες και αντικείμενα άλλων καλλιτεχνών, δημιουργεί ένα νέο τόπο και μας προσκαλεί να αισθανθούμε το βαθύ αίσθημα πίστης κατά τη διάρκεια μιας λατρευτικής τελετής, απελευθερωμένοι από τις κοινωνικές κατασκευές για το σώμα και την υπόσταση.

Τέλος στον τρίτο χώρο η εικαστικός μας προσκαλεί σε μια ενατένιση, σε ένα ταξίδι, για μια στάση στο απέραντο και μια απόσταση από το σωματικό, από μια προοπτική που γεμίζει σαγήνη την συνείδηση και γίνεται η απόλαυση της λατρείας. Το πρόσωπο δεν έχει πλέον σημασία, αντίθετα με το ακέφαλο σώμα της έκστασης, που το πρόσωπο έρχεται κοντά, δίπλα σου.



You darkness by Rainer Maria Rilke

You darkness, that I come from,

I love you more than all the fires

that fence in the world,

for the fire makes a circle of light

for everyone

and then no one outside learns of you.

But the darkness pulls in everything:

shapes and fires, animals and myself,

how easily it gathers them! -

powers and people -

and it is possible: a great energy

is moving near me.

I have faith in nights.



Η Μαρίνα Τσβετάγιεβα μιλάει εδώ για το nachdichten…
«Τώρα θα ήθελα να μιλούσε ο Ρίλκε [μέσα από μένα].
Στην καθομιλουμένη αυτό λέγεται ¨μεταφράζω/ μεταφέρω¨. [Πόσο καλύτερη είναι εντέλει η γερμανική λέξη nachdichten! Όταν ακολουθώ τα ίχνη ενός συγγραφέα, διανύω άλλη μια φορά ολόκληρο τον δρόμο που έχει περπατήσει. Αυτό μπορεί κάλλιστα να συμβεί μετά (nach), ύστερα από αυτόν, αλλά εκείνο το dichten,* αυτό είναι πάντα νέο. Νachdichten – να διανύεις εκ νέου τον δρόμο πάνω στα προσωρινά σκεπασμένα ίχνη.] Μεταφράζω (μεταγράφω, μεταποιώ), έχει και μια δεύτερη σημασία: δεν μπορεί κανείς να μεταφράσει μόνο σε κάτι (στην ρώσικη γλώσσα για παράδειγμα) αλλά και προς κάτι. Εγώ μεταφέρω τον Ρίλκε στην ρώσικη γλώσσα, έτσι όπως θα με μεταφέρει εκείνος, κάποτε σ’ εκείνο τον άλλο κόσμο».

*Ποιώ; Συνθέτω; Γράφω; Δημιουργώ; - Στα ρώσικα δεν υπάρχει η λέξη. (Σημ. της Μ.Τσβ.)



Η Κατερίνα Αθανασίου είναι μέλος ΕΕΠ στο τμήμα Γλυπτικής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ), όπου διδάσκει από το 2001. Είναι παραγωγός της εκπομπής CityTravellers στο beton7artradio από το 2013.

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Γλυπτική στην ΑΣΚΤ (1996) και ολοκλήρωσε το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών Ψηφιακές μορφές Tέχνης, (ΑΣΚΤ – ΕΜΠ, 2001). Το 2008 σχεδίασε την ιδέα των City Travellers, http://artcoursescitytravellers.blogspot.gr/, ενός συλλογικού τόπου όπου συναντιούνται άνθρωποι και εμπειρίες. Η ομάδα συγκροτήθηκε το 2010 από τον Αντώνη Λακίδη (Ζωγράφο) και τον Παναγιώτη Παπαδόπουλο (Φιλόσοφο). Οι citytravellers περιηγούνται στην πόλη και δημιουργούν μοντέλα, χρήσεις και χώρους. Από το 2007 συμμετέχουν στη πρόκληση συλλογικών εργασιών – δράσεων.

Τα έργα της Κατερίνας Αθανασίου αφορούν in situ εγκαταστάσεις (2001-07) και performances (2008 – σήμερα), ενώ η πρόσφατη έρευνά της αναφέρεται σε επιτελεστικά περιβάλλοντα, σε τρόπους τεκμηρίωσης στην τέχνη. Έχει συνεργαστεί με τους χώρους τέχνης Βeton7, Artwall, metamatic:taf. Παλαιότερα Booze Cooperativa, Αγκάθι. Ετοιμάζει τη δεύτερη ατομική της έκθεση (η πρώτη έγινε το 2006), στην οποία προσκαλεί καλλιτέχνες που με το έργο τους θα ολοκληρώσουν την συνθετική της πρόταση που στηρίζεται στις πιστώσεις, τη χρήση προ-υπαρχόντων εικόνων με ελάχιστη ή ίσως και καμία μετατροπή.

http://sculpturekateathanasiou.blogspot.com



Η Κατερίνα Αθανασίου καταγράφει από το υλικό και την θέαση του Τάσου Βρετού, τα σημεία εκείνα που γίνονται το ντοκουμέντο της, το τεκμήριο για να υποστηρίξει την αναζήτησή της που σχετίζεται με την έκσταση που γεννά ο θρήνος, η θρησκευτική παράδοση, το αίτημα της λύτρωσης. Το τεκμήριο που θα υποστηρίξει την παρατήρησή της από τις συνήθειες και τα χαρακτηριστικά ανθρώπων μη δυτικών κοινωνιών. Παρακολουθεί τον Βρεττό, μιας και ένα μεγάλο μέρος του υλικού της έκθεσης είναι δάνειο από την φωτογραφική του δουλειά: Τ(ρ)όποι Λατρείας. Μουσείο Μπενάκη . Ο φωτογράφος καταγράφει ένα αόρατο δίκτυο στο σώμα της πόλης: Υπόγεια και ενοικιαζόμενα διαμερίσματα, πολυκατοικίες και γκαράζ, γήπεδα και υπαίθριοι, δημόσιοι χώροι, πλατείες και αυλές, πρόχειρα καταλύματα, ιδιοκατασκευές σε προσωρινές αλλά και μόνιμες διευθύνσεις, ομάδες Βουδιστών, Μουσουλμάνων, Ινδουιστών, Σπιριτσουαλιστών και Χριστιανών διαφόρων δογμάτων και πολλαπλών εθνικών προελεύσεων (Αιθίοπες, Αφγανοί, Αιγύπτιοι, Πακιστανοί, Νιγηριανοί, Σενεγαλέζοι, Φιλιππινέζοι, Ινδονήσιοι, Ιρακινοί κ.α.). Πρόκειται για ένα "έργο εν προόδω", το οποίο ξεκίνησε το 2012, με τη συνεργασία των ίδιων των ανθρώπων που συγκροτούν αυτές τις κοινότητες και με

απόλυτο σεβασμό στην ταυτότητά τους. Περισσότερες πληροφορίες στο

http://www.benaki.gr/index.asp?lang=g...



Η Κατερίνα Αθανασίου για να πραγματοποιήσει το σχεδιασμό αυτού του έργου μέσα στον χρόνο που χρειάσθηκε αυτή η διεργασία καθώς και στις διαδικασίες ζυμώσεων συνδιαλέχθηκε με τους:

Χρήστος Χρυσόπουλος: Ο Χρήστος Χρυσόπουλος είναι πεζογράφος, δοκιμιογράφος και φωτογράφος. Έχει τιμηθεί με το βραβείο Αφηγηματικού Πεζού Λόγου της Ακαδημίας Αθηνών (2008) και με τα γαλλικά βραβεία Prix Ravachol (2013) και Prix Laure Bataillon (2014)

Ασημίνα Κανιάρη: Η Ασημίνα Κανιάρη είναι λέκτορας Ιστορίας της τέχνης στην ΑΣΚΤ.

Σύλβια Σολακίδη: Η Σύλβια Σολακίδη είναι απόφοιτος του Τμήματος Θεωρίας και Ιστορίας της ΑΣΚΤ. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στην αλληλεπίδραση εικαστικών και επιτελεστικών τεχνών.



Για την ολοκλήρωση της σύνθεσης συμμετέχουν οι καλλιτέχνες:

Λία Πέτρου: The one and the other

Το “the one and the other”, μια performative παρέμβαση στην είσοδο του Beton7, αποτελεί μια πολύ συγκεκριμένη συνθήκη, που προκαλεί την κινησιολογία, τις αισθήσεις και τη συμπεριφορά των θεατών σε έναν χώρο κατ’ εξοχήν για κοινωνική συναναστροφή, πριν και μετά τη θέαση έργων τέχνης. Μόνο που τώρα το έργο τέχνης γίνεται η εμπειρία αυτή του επισκέπτη, η μνήμη της γεύσης και ενδεχομένως η επιθυμία του για μια ακόμα καραμέλα.

Η Λία Πέτρου ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε στο Chelsea College of Art andDesign, στο entral St. Martins College of Art (BAFine Art 1997-2000) ενώ το 2002 ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό της στον τομέα της Γλυπτικής του Royal College of Art του Λονδίνου. Έχει συμμετάσχει ως artist - in - residence στο ερευνητικό πρόγραμμα του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης CCA Kitakyushu (2003-2004 Ιαπωνία) και στη Cite International Des Arts (2001 Παρίσι).
Έργα της έχουν παρουσιαστεί σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό


Η εικαστικός Κατερίνα Αθανασίου κατά την διαδικασία του σχεδιασμού θέλοντας να τοποθετήσει τον θεατή σε μια εμπειρία όπου να εναλλάσσεται ανάμεσα στην ενατένιση μέσω του βλέμματος και το βύθισμα στο βίωμα που προκαλεί η θέρμη του υλικού και ως έδαφος καλεί τον:



Πέτρος Μπάτσιαρης: Κήπος του Χειμώνα

Στο «Κήπος του Χειμώνα» ο καλλιτέχνης δημιουργεί ένα περιβάλλον πάνω στην ετεροτοπία των κιλιμιών και των χαλιών ως χρονικές και διαπολιτισμικές διαστρωματώσεις. Ερευνά τον ενδιάμεσο τόπο, μέσα από τη γεωμετρική οργάνωση και την επαναληπτικότητα των λαϊκών εκφράσεων και συμβολισμών που αποτυπώνονται πάνω εκεί, συνδέοντας διαφορετικές πολιτισμικές εκκινήσεις που εντάσσονται στο σώμα εντέλει μιας ευρύτερης κοινότητας.

Ο Πέτρος Μπάτσιαρης γεννήθηκε στο Κλειστό Ευρυτανίας. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας, Ζωγραφική και Χαρακτική, από όπου και αποφοίτησε με άριστα το 1998. Επίσης, έχει σπουδάσει στην Παιδαγωγική Ακαδημία Λαμίας, και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών στην Οικονομική Σχολή. Ως εικαστικός και εκπαιδευτικός, δουλεύοντας την έννοια της συνύπαρξης στο χώρο με συμμετοχικές εικαστικές δραστηριότητες, απέκτησε σημαντική εμπειρία στην εμψύχωση ομάδων παιδιών και ενηλίκων σε σχολεία ή σε άλλους κοινωνικούς χώρους. Το καλλιτεχνικό του έργο έχει παρουσιαστεί σε ατομικές εκθέσεις καθώς και ομαδικές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.


Θερμές ευχαριστίες στους:

Νίκο Δασκαλοθανάση, Σάββα Μιχαήλ, Ελπίδα Τζαφέστα, Αντώνη Λακίδη.

Για την πολύτιμη συμπόρευση τον Χρήστο Χρυσόπουλο, τις πολύτιμες συζητήσεις την Ασημίνα Κανιάρη και τη βασική συμβολή της Σύλβιας Σολακίδη στην έκφραση και αποτύπωση της όλης ιδέας. Τους ευχαριστώ.

Την Λία Πέτρου. Τον Πέτρο Μπάτσιαρη.

Τον Τάσο Βρεττό.





Κυριακή 6 Μαρτίου 2016

Κατερίνα Αθανασίου, (test) in between


Κατερίνα Αθανασίου, (test) in between


ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΒΕΤΟΝ 7


Το Beton7 Gallery παρουσιάζει την ατομική έκθεση της Κατερίνας Αθανασίου με το τίτλο «(test) in between». Η νέα σύνθεση της εικαστικού αποτελεί μία εγκατάσταση που εξελίσσεται σε τρεις χώρους. Στο έργο αναπτύσσονται δράσεις ως πεδίο προσωπικής έρευνας και καταγραφής. Η ατομική έκθεση γίνεται ένα συλλογικό έργο, όπου μέσα από τις συσχετίσεις και τη συνδιαλλαγή με την αρχιτεκτονική του χώρου παρουσιάζεται/ αποκαλύπτεται η ιδιαίτερη ατομικότητα της, που αποδίδεται και στην αλληλεπίδραση και στις συνεργατικές πρακτικές. Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: Λία Πέτρου /The one and the other, Πέτρος Μπάτσιαρης / Κήπος του Χειμώνα. Ένα μεγάλο μέρος του υλικού είναι δάνειο από τον Τάσο Βρεττό / Τ(ρ)όποι Λατρείας. Μουσείο Μπενάκη

Αρχικά η εικαστικός υποδέχεται το κοινό με ένα κέρασμα, μέσω μιας συγκεκριμένης performative παρέμβασης που αποτελεί την προσέγγιση της εικαστικού Λίας Πέτρου. Ο θεατής ξεκινά μέσω της επιλογής να συμμετάσχει σε μια διαδικασία ώστε η θέαση του έργου στην πορεία του να μετατραπεί σε μια βιωματική εμπειρία.

Στη συνέχεια ο θεατής συναντά ένα επίτοιχο μεγάλων διαστάσεων έργο της Κατερίνας Αθανασίουβασισμένο στις φωτογραφίες του Τάσου Βρεττού, ένα μέρος της προσωπικής συλλογής της, καθώς επίσης και το περιβάλλον από κόκκινα χαλιά του εικαστικού Πέτρου Μπάτσιαρη, διερευνώντας το σύγχρονο τρόπο λατρείας. Η καλλιτέχνης επαναπροσδιορίζει σε ένα νέο πλαίσιο εικόνες και αντικείμενα άλλων καλλιτεχνών, δημιουργεί ένα νέο τόπο και μας προσκαλεί να αισθανθούμε το βαθύ αίσθημα πίστης κατά τη διάρκεια μιας λατρευτικής τελετής, απελευθερωμένοι από τις κοινωνικές κατασκευές για το σώμα και την υπόσταση.

Τέλος στον τρίτο χώρο η εικαστικός μας προσκαλεί σε μια ενατένιση, σε ένα ταξίδι, για μια στάση στο απέραντο και μια απόσταση από το σωματικό, από μια προοπτική που γεμίζει σαγήνη τη συνείδηση και γίνεται η απόλαυση της λατρείας. Το πρόσωπο δεν έχει πλέον σημασία, αντίθετα με το ακέφαλο σώμα της έκστασης, που το πρόσωπο έρχεται κοντά, δίπλα σου.


You darkness by Rainer Maria Rilke

You darkness, that I come from,

I love you more than all the fires

that fence in the world,

for the fire makes a circle of light

for everyone

and then no one outside learns of you.

But the darkness pulls in everything:

shapes and fires, animals and myself,

how easily it gathers them! -

powers and people -

and it is possible: a great energy

is moving near me.

I have faith in nights.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ  ΒΕΤΟΝ 7

Η Μαρίνα Τσβετάγιεβα μιλάει εδώ για το nachdichten…
«Τώρα θα ήθελα να μιλούσε ο Ρίλκε [μέσα από μένα]. Στην καθομιλουμένη αυτό λέγεται «μεταφράζω/ μεταφέρω». [Πόσο καλύτερη είναι εντέλει η γερμανική λέξη nachdichten! Όταν ακολουθώ τα ίχνη ενός συγγραφέα, διανύω άλλη μια φορά ολόκληρο τον δρόμο που έχει περπατήσει. Αυτό μπορεί κάλλιστα να συμβεί μετά (nach), ύστερα από αυτόν, αλλά εκείνο το dichten,* αυτό είναι πάντα νέο. Νachdichten – να διανύεις εκ νέου τον δρόμο πάνω στα προσωρινά σκεπασμένα ίχνη.] Μεταφράζω (μεταγράφω, μεταποιώ), έχει και μια δεύτερη σημασία: δεν μπορεί κανείς να μεταφράσει μόνο σε κάτι (στην ρώσικη γλώσσα για παράδειγμα) αλλά και προς κάτι. Εγώ μεταφέρω τον Ρίλκε στην ρώσικη γλώσσα, έτσι όπως θα με μεταφέρει εκείνος, κάποτε σ’ εκείνο τον άλλο κόσμο».

*Ποιώ; Συνθέτω; Γράφω; Δημιουργώ; – Στα ρώσικα δεν υπάρχει η λέξη. (Σημ. της Μ.Τσβ.)


Η Κατερίνα Αθανασίου είναι μέλος ΕΕΠ στο τμήμα Γλυπτικής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ), όπου διδάσκει από το 2001. Είναι παραγωγός της εκπομπής CityTravellers στο beton7artradio από το 2013.

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Γλυπτική στην ΑΣΚΤ (1996) και ολοκλήρωσε το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών Ψηφιακές μορφές Tέχνης, (ΑΣΚΤ – ΕΜΠ, 2001). Το 2008 σχεδίασε την ιδέα των City Travellers, http://artcoursescitytravellers.blogspot.gr/, ενός συλλογικού τόπου όπου συναντιούνται άνθρωποι και εμπειρίες. Η ομάδα συγκροτήθηκε το 2010 από τον Αντώνη Λακίδη (Ζωγράφο) και τον Παναγιώτη Παπαδόπουλο (Φιλόσοφο). Οι citytravellers περιηγούνται στην πόλη και δημιουργούν μοντέλα, χρήσεις και χώρους. Από το 2007 συμμετέχουν στη πρόκληση συλλογικών εργασιών – δράσεων. Τα έργα της Κατερίνας Αθανασίου αφορούν in situ εγκαταστάσεις (2001-07) και performances (2008 – σήμερα), ενώ η πρόσφατη έρευνά της αναφέρεται σε επιτελεστικά περιβάλλοντα, σε τρόπους τεκμηρίωσης στην τέχνη. Έχει συνεργαστεί με τους χώρους τέχνης Βeton7, Artwall, metamatic:taf. Παλαιότερα Booze Cooperativa, Αγκάθι. Ετοιμάζει τη δεύτερη ατομική της έκθεση (η πρώτη έγινε το 2006), στην οποία προσκαλεί καλλιτέχνες που με το έργο τους θα ολοκληρώσουν την συνθετική της πρόταση που στηρίζεται στις πιστώσεις, τη χρήση προ-υπαρχόντων εικόνων με ελάχιστη ή ίσως και καμία μετατροπή.


ΒΕΤΟΝ7 Χώρος Kέντρο Τέχνης και Πολιτισμού, Πύδνας 7(στάση Μετρό Κεραμεικός), Βοτανικός. 

Εγκαίνια: 17 Μαρτίου, 20.00

Διάρκεια: 17 Μαρτίου – 5 Απριλίου 2016

Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα έως Παρασκευή 14.00-19.00

Είσοδος ελεύθερη

Πληροφορίες: Τηλέφωνο: 210-7512625, www.beton7.com





Θα ήθελα να ευχαρισήσω για την εξαιρετική συνεργασία την Ράνια Κλιάρη, επιμελήτρια του Beton 7 gallery, που επιμελήθηκε το κείμενο και φυσικά την όλη διαδικασία του στησίματος της έκθεσης, την Κατερίνα Τζιλίρα για την γραφιστική της άποψη και υποστήριξη στην εργασία της προώθησης καθώς και όλους τους συνεργάτες στο Beton 7 για το μοναδικό κλίμα φιλίας σε συνδυασμό με τον επαγγελματισμό που τους χαρακτηρίζει ούτως ή άλλως σε όλες τις δραστηριότητές τους.   Επίσης να επισημάνω την πολύτιμη συμπόρευση του Χρήστου Χρυσόπουλου, τις πολύτιμες συζητήσεις με την Ασημίνα Κανιάρη και την βασική συμβολή της Σύλβιας Σολακίδη στην έκφραση και αποτύπωση της όλης ιδέας. Τους ευχαριστώ καθώς και τον κο Λακίδη για την υποστήριξη σε πολλούς(!) τομείς.
Την Λία Πέτρου. Τον Πέτρο Μπάτσιαρη. Τον Τάσο Βρεττο (https://www.youtube.com/watch?v=aeU9b1xjpyU). 

(test) in between



Κατερίνα Αθανασίου | (test) in between

Εγκαίνια: 17 Μαρτίου 2016 | 20:00
Διάρκεια: 17 Μαρτίου – 5 Απριλίου 2016

Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: 
Λία Πέτρου /The one and the other
Πέτρος Μπάτσιαρης / Κήπος του Χειμώνα


Ένα μεγάλο μέρος του υλικού είναι δάνειο από τον Τάσο Βρεττό / Τ(ρ)όποι Λατρείας. Μουσείο Μπενάκη 



Το Beton7 Gallery παρουσιάζει την ατομική έκθεση της Κατερίνας Αθανασίου με το τίτλο “(test) in between”. Η νέα σύνθεση της εικαστικού αποτελεί μία εγκατάσταση που εξελίσσεται σε τρεις χώρους. Στο έργο αναπτύσσονται δράσεις ως πεδίο προσωπικής έρευνας και καταγραφής. Η ατομική έκθεση γίνεται ένα συλλογικό έργο, όπου μέσα από τις συσχετίσεις και τη συνδιαλλαγή με την αρχιτεκτονική του χώρου παρουσιάζεται/αποκαλύπτεται η ιδιαίτερη ατομικότητα της, που αποδίδεται και στην αλληλεπίδραση και στις συνεργατικές πρακτικές.







         

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2016

ΧΡΟΝΟΣ, online περιοδικό με αφετηρία την Ελλάδα: ΕΛΛΕΙΠΩΝ ΚΡΙΚΟΣ. Στοιχεία θεωρίας για τις ανάγκες των εργασιών ενός εικαστικού εργαστηρίου

http://www.chronosmag.eu/index.php/athanasiou-krikos.html

Σας προωθώ την δημοσίευση του α’ μέρους μιας εργασίας, που στις αρχές αυτής της χρονιάς παρουσίασα στο  γ΄ εργαστηρίο ζωγραφικής της ΑΣΚΤ, με διευθυντή τον καθηγητή Μάριο Σπηλιόπουλο.

Καταληκτικό μέρος μιας συνολικότερης δουλειάς που ξεκίνησε πριν περίπου 5 - 6 χρόνια, μετά από σχετική απαίτηση του τομέα Γλυπτικής τον οποίο υπηρετώ σαν διδάσκουσα και συγκεκριμένα υπό την καθοδήγηση του καθηγητή (και δασκάλου μου) Γιώργου Λάππα.
Ξεκίνησε υπό την μορφή συλλογής εικόνων, από βιβλιογραφία που θα αφορούσε έναν κατάλογο 100 καλλιτεχνών που μου είχε συστήσει ως μπούσουλα και ζητώντας μου να πλαισιώσω με στοιχεία, για την εποχή, τις συνθήκες της εποχής - από γεγονότα που σημάδεψαν κάθε περίοδο - μέχρι ποιά βιβλία εκδόθηκαν, καθώς και όλη την συνθήκη που πλαισίωνε κάθε καλλιτέχνη, ιστορική στιγμή, καταγωγή, τόπος, πολιτισμική, κοινωνικοπολιτική κατάσταση, ξεδίπλωμα των γεγονότων που συνιστούν μια “ιδιότητα”. Αργότερα αυτό έγινε έρευνα που θα αφορούσε κυρίως τον σουρεαλισμό. Τα κινήματα που συσχετίζονταν με αυτόν, κοκ. 

Λόγω της επίμονης ανάγκης μου να εξαντλώ με χρονοβόρο τρόπο συχνά μια θεματική αναζήτηση, ώσπου να φτάσω στην “άκρη του νήματος”,  αν αυτό είναι δυνατόν, οδηγήθηκα σε μια σειρά συνεργασιών και άτυπων παρακολουθήσεων μεταπτυχιακών μαθημάτων στο Πάντειο πανεπιστήμιο, με καθηγητές τους: Μπασάκο Παντελή,  Μπιτσώρη Βαγγέλη. Μιχαήλ Σάββα.
Με τον καθηγητή Παντελή Μπασάκο μάλιστα εργαστήκαμε στην διαδικασία μιας διδακτορικής διατριβής που δεν μπόρεσε να ευδοκιμήσει λόγω του ότι η καλλιτεχνική μου (φύση) ιδιότητα που σχετίζεται κατά κύριο λόγο με την γλυπτική (δεν θα ισχύει όπως φαντάζομαι για όλους τους γλύπτες) δεν μου αφήνει περιθώρια με τον λόγο τέτοια, ώστε να συντάξω ένα συνοπτικό, συμπαγές και αυτοτελές επιστημονικό έργο, δια μέσου ενός κειμένου ή εστω μιας πολυμεσικής παρουσίασης, που όμως κύριο άξονά της θα είχε το κείμενο. Τα οφέλη μου βέβαια, μέσα από αυτή την τριβή ενάμιση χρόνου εργασίας, συζητήσεων, αναζητήσεων, δεν παύουν να με καθορίζουν με τον ένα ή άλλον τρόπο.

Εδώ θα ήθελα να ομολογήσω την έντονη αντίρρηση του δασκάλου μου Γιώργου Λάππα στην όλη αυτή τροπή που πήρε η εμπλοκή μου με την θεωρεία, μιας και την έβλεπε ως µια διεύρυνση ανώφελη για να μη πω καλύτερα διάρρηξη της καλλιτεχνικής μου διενέργειας. Μιας και κινδύνευε από τη συσσώρευση μιας οργανωμένης γνώσης για την τέχνη που συνήθως ακολουθούν οι ειδικοί: θεωρητικοί και ιστορικοί. Θεωρούσε πως κινδύνευε η ενστικτώδης διαύγεια που έχει ανάγκη το έργο του ποιητή. Τροφή ανίκανη να γίνει βοηθός ... 

Παρόλη τη διαφωνία… δεν μπόρεσα να αντισταθώ σ αυτή την μαγεία που μου ασκεί η θεωρεία, χωρίς βέβαια να επιμείνω ανώφελα στο αίτημα μιας διατριβής.

Έτσι οδηγήθηκα στην ολοκλήρωση αυτής της μακράς πορείας με ένα κείμενο. Λόγω της πυκνότητας της πληροφορίας που διαθέτει, δεν το θεωρώ καν κείμενο αλλά περισσότερο έναν χάρτη σημείων που αφορά κυρίως τους φοιτητές που σπουδάζουν την καλλιτεχνική διαδικασία. Μιάς και σήμερα δεν μπορούν να αγνοούν στοιχεία που πολλά από αυτά έχουν συγκροτήσει τον σύγχρονό τους κόσμο και επομένως συνιστούν, συνθέτουν την σκέψη τους. Έναν χάρτη με σημεία εισόδου και εξόδου. Μιας και για να τον ακολουθήσεις θα πρέπει να είσαι δίπλα σε ένα εργαλείο αναζήτησης του διαδικτύου, που θα μπορούσε να σε συμπαρασύρει σε μια πορεία τελείως διαφορετική από αυτην που ακολουθώ. Σε μια άλλη χρονική στιγμή θα μπορούσε ένα άλλο σημείο, να αποτελέσει όρο εκκίνηση μιας άλλης αναζήτησης. Έτσι είναι περισσότερο ένα εργαλείο που προτείνω στους φοιτητές άμεσα συνδεδεμένο με τις ανάγκες τους σε μια πορεία που οφείλουν να γνωρίζουν τις καταγωγές των πραγμάτων ...εκτός της θεμελιώδους καταγωγής.

Όταν είχα ολοκληρώσει το α’ μέρος αυτής της εργασίας είχα την τύχη να το συζητήσω με το Χρήστο Χρυσόπουλο που πρότεινε και με έφερε σε επαφή με συνεργάτες του. Έτσι μου έδωσαν την δυνατότητα να το δημοσιεύσω στον «Χρόνο», διαδικτυακό περιοδικό. Μια δημοσίευση που θα μπορούσε να αποτελέσει έναυσμα, ώστε να δημιουργηθεί ένας δικτυακός τόπος με την υποστήριξη του fairead.netπου να συγκεντρώνει κι άλλες τέτοιες εργασίες θεωρητικών εργαλείων που έτσι κι αλλιώς προτείνουν οι διδάσκοντες στους φοιτητές του  εικαστικού τμήματος της ΑΣΚΤ.
Εδώ λοιπόν ο χώρος της εν λόγω δημοσίευσης:

http://www.chronosmag.eu/