Προσχέδιο για Βόλο

Παραγωγή του βίντεο Νικολέτα Γουργούλη Αφετηρία της έκθεσης αποτελεί η μαγνητοσκοπημένη μαρτυρία της μητέρας της εικαστικού Κατερίνας Αθανασίου, η οποία τους τελευταίους μήνες της ζωής της, της περιέγραψε τα γεγονότα που βίωσε κατά τη διάρκεια της εξορίας της στη Γυάρο και στην Αλικαρνασσό (1967-1974). Η έκθεση περιλαμβάνει έργα της Αθανασίου (performance, επεξεργασμένες φωτογραφίες, σχέδια, αρχειακό υλικό, video και γλυπτά), για τις σχέσεις και τη θεσιακότητα: Από την μία μεριά, μιας γυναίκας στην εξορία, η οποία πέρα από την ελευθερία και τη ζωή της στερήθηκε και τα ίδια της τα παιδιά, και από την άλλη πτυχώσεις του ψυχισμού της κόρης που διαμορφώνει έναν προσωπικό χώρο κατά τη διάρκεια της απουσίας της μητέρας και του πατέρα. Έτσι κυρίως «χαρτογραφεί» τον εαυτό της σε διαφορετικά σημεία σε σχέση με την ιδέα της μητέρας. Στην εφηβεία και ενηλικίωσή της, εξαιτίας του φόβου μη αποδοχής από τον περίγυρό της λόγω των πολιτικών θέσεων της οικογένειά της, προβάλλει αποσπασματικά μέρη του εαυτού της. Κατά κάποιο τρόπο προκαλεί μία «παραχάραξη» της ζωής και της αλήθειας της ανάλογη με εκείνη που υπέστη η ζωή της μητέρας της.
Η Αθανασίου προσκαλεί τους εικαστικούς Νεφέλη Κατσαρού, Γεωργία Κυριακίδου, Αντώνη Λακίδη, Λία Πέτρου και Kildi Drasa και το συγγραφέα και εικαστικό Χρήστο Χρυσόπουλο να καταθέσουν ένα έργο με αφορμή την ιστορία των δύο γυναικών. Επίσης μέσα από το ντοκιμαντέρ Αντάρτισσα Νίτσα-Ελένη Παπαγιαννάκη Ηλέκτρα. Γυναίκες Κλαδιά της αρχιτέκτονος και community artist Ελένης Τζιρτζιλάκη, το οποίο αφορά την ιστορία της αντάρτισσας, αδελφή της μητέρας της, κατά τον Εμφύλιο, το κοινό θα κάνει συσχετίσεις όσον αφορά την ελευθερία και την ισότητα που κατέκτησαν οι γυναίκες αυτές, την ιδέα της αντίστασης και το τραύμα που προκλήθηκε.