Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010
Το σχέδιο Σωτηρία
Το Σχέδιο Σωτηρία αποτέλεσε ένα ανοιχτό πεδίο έρευνας για τους καλλιτέχνες. Η συμμετοχή και η επιλογή των εικαστικών, των ομάδων που συγκροτήθηκαν και εργάστηκαν αλλά και πολλών φοιτητών της Α.Σ.Κ.Τ έγινε με βάση την εγκυρότητα της ιδέας και όχι με βάση την προϊστορία του καθενός. Αυτό από μόνο του αποτέλεσε μια μεγάλη πρόκληση. Ιδιαίτερα, για ένα θέμα που δεν αποτελούσε το αντικείμενο της τρέχουσας αισθητικής πρόσληψης, αλλά οδηγούσε στη διατύπωση του απωθημένου συλλογικού τραύματος. Οι καλλιτέχνες που εργάστηκαν πάνω στο σχέδιο, θα παρουσιάζουν τη δουλειά τους, τις αφορμές που γέννησαν τα συγκεκριμένα έργα, τις σκέψεις που τα δημιούργησαν, κάθε Τετάρτη μέχρι το τέλος Οκτωβρίου, στο αμφιθέατρο του νοσοκομείου.
Την Τετάρτη 22/9 στις 7.30 θα μιλήσουν πάνω στο σχέδιο Σωτηρία οι εξής καλλιτέχνες:
Μαριλένα Αλιγιζάκη-
Ανδρέας Kοκκαλιάρης
Κατερίνα Αθανασίου,
Μιχαέλα Θεοδωρακάτου
Μαργαρίτα Πέτροβα
Λουκάς Λουκίδης
Εξαιτίας της μεγάλης προσέλευσης του κοινού, των ποικίλων δραστηριοτήτων που έχουν προγραμματιστεί, των ομαδικών επισκέψεων ομάδων και σχολείων Τo Σχέδιο Σωτηρία θα παρατείνει τη λειτουργία του μέχρι την Κυριακή 31 Οκτωβρίου.
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ «Η ΣΩΤΗΡΙΑ» Λ.ΜΕΣΟΓΕΙΩΝ 152, ΜΕΤΡΟ ,Κατεχάκη
omilia gia to sxedio Swthria
Καλησπέρα σας,
Λέγομαι λοιπόν. Κ.Α . Γεννήθηκα στην Αθήνα όπου και συνεχίζω να ζω και να εργάζομαι. Απόκτησα 3 παιδιά με τον Ζωγράφο κο Αντώνη Λακίδη, Τελείωσα την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας, το τομέα της Γλυπτικής, με Δασκαλο τον κο Λάππα, και το διετές μεταπτυχιακό τμήμα της ίδιας σχολής, στα ψηφιακά μέσα. Τα προηγούμενα χρόνια είχα φοιτήσει στη σχολή κινηματογράφου, Σταυράκου και ενδιάμεσα σπούδασα τρισδιάστατο σχεδιασμό στα computer και editing. Παραμένω ως διδάσκουσα εδώ και 10 χρόνια στην Αν. Σχολ. Καλ. Τεχνών που ως σήμερα έχω συνεργαστεί, με τον κο Τρανό, για 7 συνεχόμενα έτη με τον Κο Χουλιαρά και το τελευταίο διάστημα ξεκινήσαμε νέο κύκλο συνεργασίας με τον κο Λάππα.
H καλλιτεχνική μου δραστηριότητα ξεκινάει πολύ νωρίς.
Με την φυσική μου ικανότητα στη εσωτερική περιήγηση,
που μετά την εφηβεία όπως συμβαίνει σε όλους μας, αρχίζουμε να μπορούμε να υποστηρίξουμε και ενέργειες,
που να μπορούν να στραφούν προς τα έξω με πιο οργανωμένους τρόπους.
Υποστήριξα την πολιτική μου προδιάθεση, τα πιστεύω μου, τις έντονες και προωθημένες ιδέες μου. Όσο κι αν αυτό πολλές φορές χρειαζόταν τόλμη, ειδικούς χειρισμούς, εξάρσεις ή ανατροπές.
Θεωρώντας πως η δύναμη της ζωής είναι πάντα ισχυρότερη από εμάς, από το εγώ μας, την ηθική που μεταχειριζόμαστε και κατασκευάζουμε σαν φετίχ και θα βγεί πάντα νικήτρια ανεξάρτητα το πώς, το που και το γιατί αισθανόμαστε εμείς καλά. Ποτέ δεν στέκεται σε τέτοιες μικρότητες. Η ροή της, η βίαιη εκτύλιξη των φαινομένων της δεν επιτρέπει λεπτότητες τόσο ασύμβατες με τη μοίρα.
Χρόνια ολόκληρα δεν σταμάτησα να την παρακολουθώ να μελετώ βαθιά τη Φύση και τους μηχανισμούς της. Καθώς και τη φυσιολογική απόληξη της δράσης της, στα συναισθήματά μας, απέναντί της.
Τα τελευταία χρόνια το μεγαλύτερο ενδιαφέρον μου έχει στραφεί στη ρύθμιση του εσωτερικού συνειδησιακού και ασυνείδητου χρόνου που τον θεωρώ τον κύριο υπεύθυνο παραγωγό του χώρου. Και θεωρώ τη κεφαλαιώδη δράση με την οποία μπορούμε να εργαστούμε ώστε να διαχειριστούμε με τον καλύτερα δυνατό τρόπο την ισχύ μας επί του προσωπικού.
Ο χρόνος κάποια στιγμή δουλεύοντας με τους φοιτητές μου συνειδητοποίησα πως κινιόταν όχι με τους δείκτες του ρολογιού αλλά άλλες φορές φούσκωνε, πλάταινε κι άλλες φορές συρρικνωνόταν τόσο, που γινόταν απελπιστικά στενάχωρος και ελάχιστος. Πολλές φορές με απείλησε με μηδενικό αποτέλεσμα δηλ. τίποτα. Αμέσως μετέτρεπε τον εσωτερικό μου χώρο, στην αρχή θεωρούσα τον συναισθηματικό, μα γρήγορα συνειδητοποίησα πως ήταν όλα αλληλοεξαρτώμενα. Ο αισθαντικός εντέλει πραγματικός, κοκ
Σαν γλύπτρια το κύριο αντικείμενο εργασίας μου είναι ο χώρος και ότι δρα ή δεν δρα εκεί. Στις τρεις διαστάσεις κενό ή ύπαρξη.
Κοιτάω κάτι
Γίνεται ερέθισμα, δυναμικό
ριζώνει μέσα μου
φουσκώνει, ολέθριο
Ζητά επιτακτικά να μεταπλαστεί.
Αυτό
Το άλλο,
Που ζει πλέον μαζί μου και με μεταμορφώνει
Πολύ συχνά για να το καταλάβω
Ζει εκεί κι εγώ μαζί του
Άλλοτε το υπερπηδώ κι άλλοτε το νικώ. Ζαλίζομαι.
Με κάνει πάντα να μετρώ τον χρόνο.
Να αναζητώ τον έρωτα.
Σαν βάλσαμο στο αιώνιο χρέος.
Στη πραγματικότητα, δεν μ’ αρέσει καθόλου να κάνω τέχνη προτιμώ την πολιτική.
Αλλά ευτυχώς οι πολιτικοί συνήθως δεν μπορούν να διαφύγουν από την σειρά των δεσμεύσεών τους και να αφουγκραστούν τις ιδιαιτερότητες των καταστάσεων που οδηγούν τις κοινωνίες σε εναλλασσόμενες τακτικές, σύμφωνα με διαθέσεις που ο χρόνος της ζωής τροποποιεί,
και είναι αναγκασμένοι να συνδράμουν στο να τις εντάξουν στη σειρά της διαδικασίας κι όχι να προκαλέσουν αισθητικές εξισώσεις λύτρωσης, κατάλαβα πως
είμαι καλλιτέχνης γιατί διεγείρω τη κοινή συνείδηση και αλίμονο… αν οι πολιτικοί δρούσαν σύμφωνα με τέτοιες αντιλήψεις θα αυτοδιαλυόταν το σύστημα την επόμενη στιγμή και θα χρεοκοπούσε η εξελικτική πορεία μας, λόγω έλλειψης ισχύς που απαιτούνται οργανωτικοί μηχανισμοί για να τη προκαλέσουν. Ανίκανη και τρομαγμένη πως ο κόσμος θα κινδύνευε εξ αιτίας μου, αποτραβήχτηκα στη αναζήτηση πώς να προκαλέσω μια αισθητική κατάσταση.
Να δουλέψω στη ψυχή της κοινωνίας. Εκεί ήταν ο χώρος μου.
Βέβαια ποτέ δεν με απασχόλησε το ωραίο και αυτό που θα προκαλέσει το θαυμασμό παρά μόνο τελευταία ανακάλυψα αυτές τις έννοιες και υπόσχομαι να προσπαθήσω να απεμπλακώ από αυτές τις αυτοβιογραφικές εμμονές που κατασκευάζω και να προκαλέσω ένα θέαμα ,που θα σας ευχαριστεί και θα σας ξαναθυμίζει την ομορφιά σας, το μεγαλειώδες σας, τη ανάγκη σας να λατρέψετε και να λατρευτείτε.
Ζητώ συγνώμη που έγκλειστη τόσα χρόνια στην αναζήτηση της μόρφωσής μου αγνοούσα κυρίαρχες αξίες, σαν αυτές.
Γι αυτό μετά την τριετή μελέτη και διαμόρφωση της λειτουργίας της ανάσας του εσωτερικού χρόνου και πως επενεργεί στο εξωτερικό χώρο, έχω καταπιαστεί πλέον να ασχολούμαι με τον ‘ΚΑΝΌΝΑ’ και την επενέργειά του στη συναισθηματική διανοητική, και υπαρξιακή πράξη του σύμπαντος.
Έτσι με τον δαυλό του μάγου, που σέρνεται στην άκρη της πλαγιάς, αναζητώ να εισέλθω στη σκοτεινή σπηλιά της τελετής που θα με εισάγει πλέον στον κανόνα εκείνο που θα μου επιτρέψει να εισαχθώ επιτέλους κάπου, στον χώρο της τέχνης.
Και να μου επιτρέπονται οι μικρές ατιμίες του ελεύθερου πνεύματος,
Η ιερά οδός του
Η ανατροπή
Η αναλαμπή
Η αναζήτηση
Για να μπορέσω κάποια στιγμή να σας χαρίσω ένα θέαμα που να το απολαύσετε, χρησιμοποιώντας μόνο τις αισθήσεις σας.
Με την προϋπόθεση να μου υποσχεθείτε ότι δεν θα αφήσετε ποτέ τη ψυχή σας θλιμμένη.
Ευχαριστώ
Εγώ μπορούσα να σας πω για την πορεία στη σκέψη μου, που προκαλεί αυτό το έργο που βλέπετε στην οθόνη σας και μπορείτε να δείτε στο’ Σωτηρία’. Αυτό πλέον έχει την δική του υπόσταση Είμαι ανίκανη να μιλήσω για το πώς αυτό δρα εξέλιξε την μορφή του εκμεταλλευόμενο τις εμμονές μου και την ανάγκη μου να υπάρχω εντέλει επιτέλους σαν καλλιτέχνης. Είναι ένα ύπουλο τέρας που με χρησιμοποιεί για να υπάρχει και δεν θα μπω στη διαδικασία να υποτιμήσω περισσότερο τον εαυτό μου λέγοντάς σας αναληθείς λεπτομέρειες για κάτι που δεν έχω εγώ ακριβώς ευθύνη. Το αφήνω λοιπόν να σας τα πει αυτό, μόνο του. Σας θεωρώ επίσης εξαιρετικά πολύπλοκους γεμάτους φαντασία και απείθαρχους, για να πιαστώ κορόιδο να σας υποδείξω τρόπους αντίληψης αυτού του αισχρού τέρατος που ονομάζεται έργο μου. Όχι κύριοι εσείς γνωρίσατε σήμερα εμένα και τις σκέψεις μου, τώρα αναπτύξτε την ολόδική σας σχέση με το έργο που παρήγαγα και τις συνομιλίες που εσείς επιθυμείτε.
Αντίο σας.
Α! ΣΥΓΝΏΜΗ ΞΈΧΑΣΑ ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΉΣΩ ΤΟΝ Κο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΤΟΝ Κο ΓΙΩΡΓΟ ΔΕΔΟΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ‘ΣΩΤΗΡΙΑ’
ΕΝΟΣ ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΥ ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΣΕ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΣΟΥΣ ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΥΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΜΕ ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΡΙΘΜΟ ΘΕΑΤΩΝ, ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΣΠΑΝΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. ΣΕ ΜΙΑ ΤΟΣΟ ΒΑΘΙΑ ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΜΕ ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΕΡΓΟ. ΕΝΑ ΕΡΓΟ ΑΠΟ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΠΟΥ ΤΑΙΡΙΑΞΕ ΜΝΗΜΕΣ ΕΡΓΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΚΑΙ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΕΠΤΩΝ ΘΕΑΤΩΝ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΑΛΑΝ ΤΟΣΟ ΣΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ
booze cooperativa
.jpg)
.jpg)
H διοργάνωση του φεστιβάλ τέχνης από το ΒΟΟΖΕ cooperativa, μου δίνει την ευκαιρία να αφιερώσω στον ΒRUCE NAUMAN ένα έργο που προέκυψε μέσα από μια δυνατή συναισθηματική κατάσταση που βίωσα και ταυτίστηκα το τελευταίο διάστημα, ώστε να την παρουσιάσω με τίτλο:
I LOST MY SOUL.
Σήμερα 15.6.2010 - ημέρα των εγκαινίων - πρόβα,
θα προπονηθώ στη σωματική δράση «αποχαύνωση σε καθιστική θέση», προσπαθώντας να νοιώσω χωρίς ίχνος απόδοσης, τις περιόδους που δεν μπορούμε να κουνηθούμε από τη θέση μας - αναζητώντας το τι σημαίνουν όλα αυτά γύρω μας –για μας?
Παρατηρώντας μια αισθητική χροιά, απέναντί μου - από το παρελθόν - που ενώ την ευχαριστώ για τους βηματισμούς…που μου μαθαίνει - με σινιάλα - για τα μυστικά μονοπάτια της ψυχής, στέκομαι απέναντί της με τη νεοελληνική μου φορεσιά σε χρυσές αποχρώσεις μετά από μια διάρκεια 2 μηνών που ακούω κάθε βράδυ Βανδή, Κοκκίνου, Πέγκυ Ζήνα, και το δική τους πρόταση για το άγγιγμα ψυχής…
Αφιερωμένη εξαιρετικά..
σ’ όλα αυτά που νεκρώνουν μέσα μας και βρίσκουμε το κουράγιο όσο κι αν τ’ αγαπάμε,
να τα κοιτάξουμε με σκοτεινά μάτια, να τ’ αρνηθούμε και να αναζητήσουμε
τα νέα θαύματα,
που θα πυροδοτήσουν τα συναισθήματά μας.
Τις επόμενες ημέρες μετά την άσκηση, κατά τη πρόβα των εγκαινείων
η θέση θα μένει άδεια απέναντι από τα σινιάλα του παρελθόντος…
γιατί η φυσική παρουσία θεωρώ ανήκει πάντα στη ζωή κι όχι στη μνημόνευση της.
Τα υπόλοιπα ή και όλα εξ’ αρχής - αναγνώσματα δικά σας. Αυτά θα ολοκληρώσουν και θα δώσουν
θα προπονηθώ στη σωματική δράση «αποχαύνωση σε καθιστική θέση», προσπαθώντας να νοιώσω χωρίς ίχνος απόδοσης, τις περιόδους που δεν μπορούμε να κουνηθούμε από τη θέση μας - αναζητώντας το τι σημαίνουν όλα αυτά γύρω μας –για μας?
Παρατηρώντας μια αισθητική χροιά, απέναντί μου - από το παρελθόν - που ενώ την ευχαριστώ για τους βηματισμούς…που μου μαθαίνει - με σινιάλα - για τα μυστικά μονοπάτια της ψυχής, στέκομαι απέναντί της με τη νεοελληνική μου φορεσιά σε χρυσές αποχρώσεις μετά από μια διάρκεια 2 μηνών που ακούω κάθε βράδυ Βανδή, Κοκκίνου, Πέγκυ Ζήνα, και το δική τους πρόταση για το άγγιγμα ψυχής…
Αφιερωμένη εξαιρετικά..
σ’ όλα αυτά που νεκρώνουν μέσα μας και βρίσκουμε το κουράγιο όσο κι αν τ’ αγαπάμε,
να τα κοιτάξουμε με σκοτεινά μάτια, να τ’ αρνηθούμε και να αναζητήσουμε
τα νέα θαύματα,
που θα πυροδοτήσουν τα συναισθήματά μας.
Τις επόμενες ημέρες μετά την άσκηση, κατά τη πρόβα των εγκαινείων
η θέση θα μένει άδεια απέναντι από τα σινιάλα του παρελθόντος…
γιατί η φυσική παρουσία θεωρώ ανήκει πάντα στη ζωή κι όχι στη μνημόνευση της.
Τα υπόλοιπα ή και όλα εξ’ αρχής - αναγνώσματα δικά σας. Αυτά θα ολοκληρώσουν και θα δώσουν
υπόσταση στο έργο, αν καταφέρει να σας άρώσει.
Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010
'san pseftiko'
Θέατρο της Άνοιξης
Γερμανικού 20, Κεραμεικός, 10436
τηλ. 210 5238870 fax. 210 5238834
email: info@theatrotisanoixis.gr
http://www.theatrotisanoixis.gr/
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Το "Θέατρο της Άνοιξης" συνεχίζοντας και το φετινό χειμώνα την μακρά πορεία του στο χώρο του θεάτρου θα παρουσιάσει από 12 Φεβρουαρίου την ανατρεπτική κωμωδία SAN PSEFTIKO σε σκηνο-θεσία Γιάννη Μαργαρίτη.
Με βάση ένα σενάριο κινηματογραφικής τεχνικής του σκηνοθέτη, 5 ηθοποιοί αυτοσχεδιάζουν δίνοντας την τελική μορφή στο αρχικό υλικό. Χρησιμοποιώντας διάφορες τεχνικές αφήγησης, η παράσταση θα εστιά-σει το ενδιαφέρον της στην τρέλα της καθημερινότητάς μας, έτσι όπως αυτή εκφράζει και εκφράζεται από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα.
Παράλληλα με την παρουσίαση των μικρών ιστοριών καθημερινής τρέλας μια δεύτερη θεματική ενότητα θα αναπτύσσεται. Αντικείμενο της δεύτερης ενότητας θα είναι η έλλειψη βαθύτερης και ουσιαστικής αλή-θειας και επικοινωνίας στην πραγματικότητα των ηρώων.
Το σκηνικό και τα κοστούμια είναι του Δημήτρη Κακριδά.
Παίζουν:
Έλενα Αρβανίτη
Χρυσάνθη Δούζη
Πετρούλα Μαντζουκίδου
Βασίλης Παπαγεωργίου
Δημήτρης Σταμούλης.
Στο φουαγιέ του θεάτρου θα εκτίθενται σχέδια της Κατερίνας Αθανασίου γλύπτριας και καθηγήτριας της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών, ε-μπνευσμένα από τις δοκιμές των ηθοποιών.
Ημέρες και ώρες παραστάσεων:
Τετάρτη, Πέμπτη και Κυριακή 8μμΠαρασκευή και Σάββατο 9μμ
Γερμανικού 20, Κεραμεικός, 10436
τηλ. 210 5238870 fax. 210 5238834
email: info@theatrotisanoixis.gr
http://www.theatrotisanoixis.gr/
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Το "Θέατρο της Άνοιξης" συνεχίζοντας και το φετινό χειμώνα την μακρά πορεία του στο χώρο του θεάτρου θα παρουσιάσει από 12 Φεβρουαρίου την ανατρεπτική κωμωδία SAN PSEFTIKO σε σκηνο-θεσία Γιάννη Μαργαρίτη.
Με βάση ένα σενάριο κινηματογραφικής τεχνικής του σκηνοθέτη, 5 ηθοποιοί αυτοσχεδιάζουν δίνοντας την τελική μορφή στο αρχικό υλικό. Χρησιμοποιώντας διάφορες τεχνικές αφήγησης, η παράσταση θα εστιά-σει το ενδιαφέρον της στην τρέλα της καθημερινότητάς μας, έτσι όπως αυτή εκφράζει και εκφράζεται από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα.
Παράλληλα με την παρουσίαση των μικρών ιστοριών καθημερινής τρέλας μια δεύτερη θεματική ενότητα θα αναπτύσσεται. Αντικείμενο της δεύτερης ενότητας θα είναι η έλλειψη βαθύτερης και ουσιαστικής αλή-θειας και επικοινωνίας στην πραγματικότητα των ηρώων.
Το σκηνικό και τα κοστούμια είναι του Δημήτρη Κακριδά.
Παίζουν:
Έλενα Αρβανίτη
Χρυσάνθη Δούζη
Πετρούλα Μαντζουκίδου
Βασίλης Παπαγεωργίου
Δημήτρης Σταμούλης.
Στο φουαγιέ του θεάτρου θα εκτίθενται σχέδια της Κατερίνας Αθανασίου γλύπτριας και καθηγήτριας της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών, ε-μπνευσμένα από τις δοκιμές των ηθοποιών.
Ημέρες και ώρες παραστάσεων:
Τετάρτη, Πέμπτη και Κυριακή 8μμ
Τιμές Εισιτηρίων:
Πέμπτη και Κυριακή : Ενιαία είσοδος 12 ευρώ
Τετάρτη, Παρασκευή και Σάββατο: ΚΑΝΟΝΙΚΟ 20 ευρώ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ 12 ευρώ
Διάρκεια: 1.20’
Διάρκεια: 1.20’
summer 2009
Ιούνιος 2009
Βασισμένης στα αρχικά γράμματα των λατινικών λέξεων για τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα:
SALIGIA - Superbia, Avaritia, Luxuria, Invidia, Gula, Ira, Acedia.
Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα είναι μια ταξινόμηση των πιο σοβαρών αμαρτημάτων σύμφωνα με την Καθολική εκκλησία, την οποία διαμόρφωσε ο Πάπας Γρηγόριος Α΄ στο βιβλίο του «Moralia in Job» .
Σύμφωνα με την παράδοση, κάθε αμάρτημα εκπροσωπείται και από ένα δαίμονα.
• Αλαζονεία (superbia) , δαίμονας ο Εωσφόρος .
(Η Αλαζονεία θεωρείται ως η μητέρα όλων των Αμαρτιών)
• Aπληστία (avaritia) , δαίμονας ο Μαμμωνάς .
• Λαγνεία (luxuria) , δαίμονας ο Ασμοδαίος .
• Φθόνος (invidia) , δαίμονας ο Λεβιάθαν .
• Λαιμαργία (gula) , δαίμονας ο Βελζεβούλ .
• Oργή (ira ) , δαίμονας ο Σατανάς .
• Oκνηρία (acedia) , δαίμονας ο Βηλφεγώρ .
Booze cooperative, Αθήνα
Ο Κρίνος
Το αμάρτημα ‘μου’ είναι η Οκνηρία.
και οι γυναίκες της….
Το ‘γαμοίσι’ είναι μια από τις σκληρότερες και καθαρότερες διαδικασίες για την κατάκτηση της γνώσης και της ηδονής. Θέλει να εργαστεί σκληρά κάποιος για την αποκάλυψη ή την διείσδυση.
Δύο αμαρτωλές γυναίκες δεν το σεβάστηκαν…
Η Μαρία η Παρθένος, που για να γεννήσει το Χριστό, το θείο βρέφος, έλαβε τον Κρίνο από τον αρχάγγελο,
Και η γυναίκα του Λότ, που προτίμησε να γίνει στήλη άλατος, αντί να συμμετέχει σ΄ αυτή τη διαδικασία που κρυφοκοίταζε και να λιώσει τη σκλήρυνση που τις επιφύλασσε, η οκνηρία της.
Ignition
7.7 - 7.9 / 09
turbulent times, στον επόμενο τόνο
Νορμανού 5, 105 55 Αθήνα Μοναστηράκι \ 5 Normanou str. 105 55 Athens, Monastiraki
Ελένη Αγγέλου Κατερίνα Αθανασίου Μαρία Αντωνάτου Ανδρέας Βάης Ινώ Βαρβαρίτη Νίκος Γιαβρόπουλος Έλλη Γρίβα Νάντια Καλαρά Λεωνίδας Καραμπίνης Ναταλία-Αικατερίνη Κερκύρα
Νίκος Κόκκαλης Γιάννης Κονταράτος Νίκος Κρυωνίδης Άρης Λυχναράς Άννα Μανέτα
Έυα Μαραθάκη Ευσεβία Μιχαηλίδου Ιωάννα Μύρκα Αντώνης Παπαδόπουλος Χρύσανθος Σωτηρόπουλος Ελεύθερία Σωτηροπούλου Παύλος Τσάκωνας Γιώργος Τσεριώνης Μαρία Τσιμπουρλά Μαρία Φιλιππακοπούλου Έφη Φουρίκη.
«Τι είναι λοιπόν ο χρόνος; Όταν κανείς δεν με ρωτάει, γνωρίζω τι είναι. Αν θελήσω να τον εξηγήσω σε κάποιον που με ρωτάει, δεν γνωρίζω». Η παρατήρηση αυτή του άγιου Αυγουστίνου τον 5ο αιώνα έκανε αντιληπτή την νοητή απόσταση που χωρίζει τη σαφήνεια του χρόνου της οργάνωσης και της σκέψης από την ασάφεια του ορισμού του. Δύσκολοι καιροί, άσχημη στιγμή, όμορφα χρόνια, αύριο, χθες, κάποτε, σε ένα λεπτό, μια στιγμή. Εκφράσεις και λέξεις που ορίζουν τον χρόνο για τον καθένα μας εμπεριέχοντας άπειρες ξεχωριστές ερμηνείες. Η σαφήνεια και η ασάφεια δεν ορίζει πραγματικά κάποιο πλαίσιο αλλά τις συναισθηματικές συντεταγμένες πάνω στις οποίες 26 σύγχρονοι καλλιτέχνες θα ερμηνεύσουν, θα ορίσουν , θα περιγράψουν, θα επινοήσουν και θα παρουσιάσουν τον χρόνο. Οι θεατές από τη μεριά τους θα αφιερώσουν τον δικό τους χρόνο για να κατανοήσουν και να στοχαστούν σε μία έκθεση που ο χρόνος θα αφήσει τα δικά του σημάδια.
Διαδικασία ανάφλεξης (Ιουλ. 2009)
TAF , Μοναστηράκι, Αθήνα
Το έργο που θα παρουσιάσω στην έκθεση θα είναι μία In situ εγκατάσταση. Ένας εκρηκτικός μηχανισμός που απειλεί την επόμενη στιγμή δύο τόπους: μιας μάνας και μιας κόρης που είναι χρωματισμένοι και φωτισμένοι απ΄ τον τρόπο που η κάθε μία επενεργεί και φωτίζει τον οίκο μέσα στον οποίο ζει.
Βασισμένης στα αρχικά γράμματα των λατινικών λέξεων για τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα:
SALIGIA - Superbia, Avaritia, Luxuria, Invidia, Gula, Ira, Acedia.
Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα είναι μια ταξινόμηση των πιο σοβαρών αμαρτημάτων σύμφωνα με την Καθολική εκκλησία, την οποία διαμόρφωσε ο Πάπας Γρηγόριος Α΄ στο βιβλίο του «Moralia in Job» .
Σύμφωνα με την παράδοση, κάθε αμάρτημα εκπροσωπείται και από ένα δαίμονα.
• Αλαζονεία (superbia) , δαίμονας ο Εωσφόρος .
(Η Αλαζονεία θεωρείται ως η μητέρα όλων των Αμαρτιών)
• Aπληστία (avaritia) , δαίμονας ο Μαμμωνάς .
• Λαγνεία (luxuria) , δαίμονας ο Ασμοδαίος .
• Φθόνος (invidia) , δαίμονας ο Λεβιάθαν .
• Λαιμαργία (gula) , δαίμονας ο Βελζεβούλ .
• Oργή (ira ) , δαίμονας ο Σατανάς .
• Oκνηρία (acedia) , δαίμονας ο Βηλφεγώρ .
Booze cooperative, Αθήνα
Το αμάρτημα ‘μου’ είναι η Οκνηρία.
και οι γυναίκες της….
Το ‘γαμοίσι’ είναι μια από τις σκληρότερες και καθαρότερες διαδικασίες για την κατάκτηση της γνώσης και της ηδονής. Θέλει να εργαστεί σκληρά κάποιος για την αποκάλυψη ή την διείσδυση.
Δύο αμαρτωλές γυναίκες δεν το σεβάστηκαν…
Η Μαρία η Παρθένος, που για να γεννήσει το Χριστό, το θείο βρέφος, έλαβε τον Κρίνο από τον αρχάγγελο,
Και η γυναίκα του Λότ, που προτίμησε να γίνει στήλη άλατος, αντί να συμμετέχει σ΄ αυτή τη διαδικασία που κρυφοκοίταζε και να λιώσει τη σκλήρυνση που τις επιφύλασσε, η οκνηρία της.
Ignition
7.7 - 7.9 / 09
turbulent times, στον επόμενο τόνο
Νορμανού 5, 105 55 Αθήνα Μοναστηράκι \ 5 Normanou str. 105 55 Athens, Monastiraki
Ελένη Αγγέλου Κατερίνα Αθανασίου Μαρία Αντωνάτου Ανδρέας Βάης Ινώ Βαρβαρίτη Νίκος Γιαβρόπουλος Έλλη Γρίβα Νάντια Καλαρά Λεωνίδας Καραμπίνης Ναταλία-Αικατερίνη Κερκύρα
Νίκος Κόκκαλης Γιάννης Κονταράτος Νίκος Κρυωνίδης Άρης Λυχναράς Άννα Μανέτα
Έυα Μαραθάκη Ευσεβία Μιχαηλίδου Ιωάννα Μύρκα Αντώνης Παπαδόπουλος Χρύσανθος Σωτηρόπουλος Ελεύθερία Σωτηροπούλου Παύλος Τσάκωνας Γιώργος Τσεριώνης Μαρία Τσιμπουρλά Μαρία Φιλιππακοπούλου Έφη Φουρίκη.
«Τι είναι λοιπόν ο χρόνος; Όταν κανείς δεν με ρωτάει, γνωρίζω τι είναι. Αν θελήσω να τον εξηγήσω σε κάποιον που με ρωτάει, δεν γνωρίζω». Η παρατήρηση αυτή του άγιου Αυγουστίνου τον 5ο αιώνα έκανε αντιληπτή την νοητή απόσταση που χωρίζει τη σαφήνεια του χρόνου της οργάνωσης και της σκέψης από την ασάφεια του ορισμού του. Δύσκολοι καιροί, άσχημη στιγμή, όμορφα χρόνια, αύριο, χθες, κάποτε, σε ένα λεπτό, μια στιγμή. Εκφράσεις και λέξεις που ορίζουν τον χρόνο για τον καθένα μας εμπεριέχοντας άπειρες ξεχωριστές ερμηνείες. Η σαφήνεια και η ασάφεια δεν ορίζει πραγματικά κάποιο πλαίσιο αλλά τις συναισθηματικές συντεταγμένες πάνω στις οποίες 26 σύγχρονοι καλλιτέχνες θα ερμηνεύσουν, θα ορίσουν , θα περιγράψουν, θα επινοήσουν και θα παρουσιάσουν τον χρόνο. Οι θεατές από τη μεριά τους θα αφιερώσουν τον δικό τους χρόνο για να κατανοήσουν και να στοχαστούν σε μία έκθεση που ο χρόνος θα αφήσει τα δικά του σημάδια.
Διαδικασία ανάφλεξης (Ιουλ. 2009)
TAF , Μοναστηράκι, Αθήνα
Το έργο που θα παρουσιάσω στην έκθεση θα είναι μία In situ εγκατάσταση. Ένας εκρηκτικός μηχανισμός που απειλεί την επόμενη στιγμή δύο τόπους: μιας μάνας και μιας κόρης που είναι χρωματισμένοι και φωτισμένοι απ΄ τον τρόπο που η κάθε μία επενεργεί και φωτίζει τον οίκο μέσα στον οποίο ζει.
Μάνα μου
Δεν είμαι η καλύτερη
Μα είμαι εδώ
(κάποιος είπε πως το ταξίδι
είναι μόνο η προσευχή)
καρδιά μου
κράτα με αγκαλιά
είμαι εδώ για σένα
αγάπα με
το ταξίδι είναι πανικός
να μου μιλάς
κι αυτός ο λόγος
ο πιο γλυκός
ας μείνει γλυκός
γιατί συναντηθήκαμε στη
μέση του κόσμου
να μου μιλάς σιγά στο
αυτί
γιατί μας ακούν αυτή
τη στιγμή παλιά μου
όνειρα που χαν
κρυφτεί
εμπρός σου
μη κανονίζεις
θα ήθελα να σε δω
γυμνή
να στέκεσαι εκεί απέναντι
μου
και να με βλέπεις να
χορεύω
πουλί θα γίνω
για να σ’ ανταμώσω
ποιος θα μου χαρίσει
το φιλί που περιμένω
πάλι μεγάλα λόγια
λόγια γνωστά και ίδια
στη σκιά σου
πρέπει
να αλλάξω
να χορεύω γυμνή
μ’ εκείνον
όλο αυτό που ποτέ
δεν τελειώνει
D.D. 21-1-2010
Αν επιτυχής είχε αποβεί η πρόβα των Dupon - Dypon, θα είχε ακουστεί η φράση:
στη α΄ secant : 1.΄spasmeno vizy΄
΄Παράδοξος μορφασμός απροσδοκήτου απογοητεύσεως συνωφρύωσε το πρόσωπόν του, μορφασμός όστις εφαίνετο μάλλον αντανάκλασις πιστή των συστολών και διαστολών του εδικού μου προσώπου.΄
στη α΄ secant : 1.΄spasmeno vizy΄
΄Παράδοξος μορφασμός απροσδοκήτου απογοητεύσεως συνωφρύωσε το πρόσωπόν του, μορφασμός όστις εφαίνετο μάλλον αντανάκλασις πιστή των συστολών και διαστολών του εδικού μου προσώπου.΄
Αντ΄ αυτού,
στη β΄ secant
Αλλ΄ η συγκίνησίς μας ήτο μεγάλη, και κανείς εξ ημών δεν εξέφρασε τι εσκέπτετο την στιγμήν εκείνην,
γ΄ secant
D.D.
"I have planned nothing and that has kept me very busy."
Thanks, Ruth Zaporah
Thanks, Ruth Zaporah
Οι προπονήσεις αυτοσχεδιασμού της Dypon – Dipon δράσης,
ενσωματώνουν τη μετακίνηση, φώνηση και ομιλία
στην παρούσα έκφραση.
στην παρούσα έκφραση.
Action Dupon – Dypon Improvisation trainings integrate movement,
vocalization and speech into present expression.
Η Προπόνηση θα πραγματοποιηθεί στο Μουσείο Ηρακλειδών
Παρακολουθώντας την έκθεση με τίτλο: "Η Πλήρης Συλλογή Γλυπτών του Edgar Degas".
Παρακολουθώντας την έκθεση με τίτλο: "Η Πλήρης Συλλογή Γλυπτών του Edgar Degas".
Την Πέμπτη 21 Ιανουαρίου στις 8 το απόγευμα.
Herakleidon
Experience in Visual Arts
Ηρακλειδών 16, Θησείο
(Στάση Metro: Θησείο)
3 secants
1. Spasmeno vyzi.
2. To koustoumi tou xamenou akadimaikou.
3. Refmatologos: o meleton ta refmata stin apilitiki gigantofoto tou Politikou I tou Skyla
'' Το αυγό του φιδιού ''
Θα ήθελα να υπενθυμίσω, ένα έργο που έδειξα στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, ως τεταρτοετής φοιτήτρια στο εργαστήριο του Γ. Λάππα, το 1995 - 96. Mε την συνεργασία του φωτογράφου Αλέξανδρου Φιλιππίδη και της χορεύτριας Μαριάννας ...Bασισμένo στη σκέψη:
για το σημαντικό της έννοιας της διαδικασίας, στο έργο τέχνης, και το αναπόφευκτό της, στη διεργασίας και τη τελική αποτύπωση.
Το περιέχων πολιτικό μήνυμα, στηριγμένο σε κείμενο του Ισαάκ Ασίμωφ, καλύπτει τη γνήσια πρόθεση που βρίσκεται στη μελέτη της διεργασίας, όπως αναφέρω παραπάνω.
Θα ήθελα να το θυμίσω στην Ιωάννα Μύρκα, με αφορμή τη προετοιμασία της παρουσίασης του τελευταίου της έργου. Για κανένα λόγο δεν θα ήθελα να υπάρξει η όποια παρεξήγηση. Σαφώς μιλάμε για δύο διαφορετικά έργα. Αλλά μόλις το είδα, η όμοια ιδέα της σπείρας από λέξεις, πυροδότησε την ανάγκη μου να παρουσιάσω και να κατοχυρώσω την ύπαρξή του !!!
Ο τίτλος του έργου είναι :''το αυγό του φιδιού ''
για την εργασία
''καλυμμένο - ακάλυπτο''
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)