Ιούνιος 2009
Βασισμένης στα αρχικά γράμματα των λατινικών λέξεων για τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα:
SALIGIA - Superbia, Avaritia, Luxuria, Invidia, Gula, Ira, Acedia.
Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα είναι μια ταξινόμηση των πιο σοβαρών αμαρτημάτων σύμφωνα με την Καθολική εκκλησία, την οποία διαμόρφωσε ο Πάπας Γρηγόριος Α΄ στο βιβλίο του «Moralia in Job» .
Σύμφωνα με την παράδοση, κάθε αμάρτημα εκπροσωπείται και από ένα δαίμονα.
• Αλαζονεία (superbia) , δαίμονας ο Εωσφόρος .
(Η Αλαζονεία θεωρείται ως η μητέρα όλων των Αμαρτιών)
• Aπληστία (avaritia) , δαίμονας ο Μαμμωνάς .
• Λαγνεία (luxuria) , δαίμονας ο Ασμοδαίος .
• Φθόνος (invidia) , δαίμονας ο Λεβιάθαν .
• Λαιμαργία (gula) , δαίμονας ο Βελζεβούλ .
• Oργή (ira ) , δαίμονας ο Σατανάς .
• Oκνηρία (acedia) , δαίμονας ο Βηλφεγώρ .
Booze cooperative, Αθήνα
Ο Κρίνος
Το αμάρτημα ‘μου’ είναι η Οκνηρία.
και οι γυναίκες της….
Το ‘γαμοίσι’ είναι μια από τις σκληρότερες και καθαρότερες διαδικασίες για την κατάκτηση της γνώσης και της ηδονής. Θέλει να εργαστεί σκληρά κάποιος για την αποκάλυψη ή την διείσδυση.
Δύο αμαρτωλές γυναίκες δεν το σεβάστηκαν…
Η Μαρία η Παρθένος, που για να γεννήσει το Χριστό, το θείο βρέφος, έλαβε τον Κρίνο από τον αρχάγγελο,
Και η γυναίκα του Λότ, που προτίμησε να γίνει στήλη άλατος, αντί να συμμετέχει σ΄ αυτή τη διαδικασία που κρυφοκοίταζε και να λιώσει τη σκλήρυνση που τις επιφύλασσε, η οκνηρία της.
Ignition
7.7 - 7.9 / 09
turbulent times, στον επόμενο τόνο
Νορμανού 5, 105 55 Αθήνα Μοναστηράκι \ 5 Normanou str. 105 55 Athens, Monastiraki
Ελένη Αγγέλου Κατερίνα Αθανασίου Μαρία Αντωνάτου Ανδρέας Βάης Ινώ Βαρβαρίτη Νίκος Γιαβρόπουλος Έλλη Γρίβα Νάντια Καλαρά Λεωνίδας Καραμπίνης Ναταλία-Αικατερίνη Κερκύρα
Νίκος Κόκκαλης Γιάννης Κονταράτος Νίκος Κρυωνίδης Άρης Λυχναράς Άννα Μανέτα
Έυα Μαραθάκη Ευσεβία Μιχαηλίδου Ιωάννα Μύρκα Αντώνης Παπαδόπουλος Χρύσανθος Σωτηρόπουλος Ελεύθερία Σωτηροπούλου Παύλος Τσάκωνας Γιώργος Τσεριώνης Μαρία Τσιμπουρλά Μαρία Φιλιππακοπούλου Έφη Φουρίκη.
«Τι είναι λοιπόν ο χρόνος; Όταν κανείς δεν με ρωτάει, γνωρίζω τι είναι. Αν θελήσω να τον εξηγήσω σε κάποιον που με ρωτάει, δεν γνωρίζω». Η παρατήρηση αυτή του άγιου Αυγουστίνου τον 5ο αιώνα έκανε αντιληπτή την νοητή απόσταση που χωρίζει τη σαφήνεια του χρόνου της οργάνωσης και της σκέψης από την ασάφεια του ορισμού του. Δύσκολοι καιροί, άσχημη στιγμή, όμορφα χρόνια, αύριο, χθες, κάποτε, σε ένα λεπτό, μια στιγμή. Εκφράσεις και λέξεις που ορίζουν τον χρόνο για τον καθένα μας εμπεριέχοντας άπειρες ξεχωριστές ερμηνείες. Η σαφήνεια και η ασάφεια δεν ορίζει πραγματικά κάποιο πλαίσιο αλλά τις συναισθηματικές συντεταγμένες πάνω στις οποίες 26 σύγχρονοι καλλιτέχνες θα ερμηνεύσουν, θα ορίσουν , θα περιγράψουν, θα επινοήσουν και θα παρουσιάσουν τον χρόνο. Οι θεατές από τη μεριά τους θα αφιερώσουν τον δικό τους χρόνο για να κατανοήσουν και να στοχαστούν σε μία έκθεση που ο χρόνος θα αφήσει τα δικά του σημάδια.
Διαδικασία ανάφλεξης (Ιουλ. 2009)
TAF , Μοναστηράκι, Αθήνα
Το έργο που θα παρουσιάσω στην έκθεση θα είναι μία In situ εγκατάσταση. Ένας εκρηκτικός μηχανισμός που απειλεί την επόμενη στιγμή δύο τόπους: μιας μάνας και μιας κόρης που είναι χρωματισμένοι και φωτισμένοι απ΄ τον τρόπο που η κάθε μία επενεργεί και φωτίζει τον οίκο μέσα στον οποίο ζει.
Μάνα μου
Δεν είμαι η καλύτερη
Μα είμαι εδώ
(κάποιος είπε πως το ταξίδι
είναι μόνο η προσευχή)
καρδιά μου
κράτα με αγκαλιά
είμαι εδώ για σένα
αγάπα με
το ταξίδι είναι πανικός
να μου μιλάς
κι αυτός ο λόγος
ο πιο γλυκός
ας μείνει γλυκός
γιατί συναντηθήκαμε στη
μέση του κόσμου
να μου μιλάς σιγά στο
αυτί
γιατί μας ακούν αυτή
τη στιγμή παλιά μου
όνειρα που χαν
κρυφτεί
εμπρός σου
μη κανονίζεις
θα ήθελα να σε δω
γυμνή
να στέκεσαι εκεί απέναντι
μου
και να με βλέπεις να
χορεύω
πουλί θα γίνω
για να σ’ ανταμώσω
ποιος θα μου χαρίσει
το φιλί που περιμένω
πάλι μεγάλα λόγια
λόγια γνωστά και ίδια
στη σκιά σου
πρέπει
να αλλάξω
να χορεύω γυμνή
μ’ εκείνον
όλο αυτό που ποτέ
