Το σπίτι στην άκρη.
Το σπίτι σαν πρόχειρο σκεύασμα.
Το σπίτι σαν σκηνή όπου συμβαίνει μια παράσταση.
Το σπίτι στην άκρη είναι το κεφάλι του Δούρειου Ίππου.
Το σπίτι στην άκρη δεν γνωρίζω που κοιτά.
Ίσως να κοιτά τον Ωκεανό.
Κοιτά το ό,τι, έξω απ΄ το στομάχι του.
Από κει κοιτά ο ποιητής.
Μέσα στο στομάχι τού κήτους, ξετυλίγετε ο μύθος.
Ο μύθος ισχυρότερος απ΄ την πόλη.
Ο μύθος ισχυρότερος απ΄ την ποιητική του.
Ένας Ιαπωνικός μύθος, περιγράφει την ιστορία ενός μοναχικού ανθρώπου που ζει σ΄ ένα φτωχικό σπίτι στην άκρη του βουνού. Υφαίνει ιστία για να ζει, πουλώντας τα στη πόλη. Κατεβαίνει κάθε τόσο στην αγορά. Η μόνη του παρέα τα πουλιά. Μια μέρα ένα απ΄ τα πουλιά που τον συντρόφευε, μεταμορφώθηκε σε μια όμορφη γυναίκα, που είχε το χάρισμα να κάνει τα ιστία του χρυσά τη νύχτα, μόλις τα ακουμπούσε. Πλούτισε. Ο Υφαντής δεν έπρεπε να αποκαλύψει το μυστικό, μα μια μέρα δεν άντεξε… κι η γυναίκα έγινε ξανά πουλί και έφυγε μακριά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου