Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013

"Η Πύλινη βάρκα... "



Είπαμε με κάποιους φίλους να βρεθούμε για μία ακόμα νύχτα, χτυπώντας αν

υπάρχουν αντοχές, τη πύλινη βάρκα για το ταξίδι...που δεν υπόσχεται η ίδια η

ύλη της..


Πύλινη βάρκα...                                                    δεν θα πλεύσει...
..................................................................................................................


Ένας κήπος δίχως όρια..

Μια έκταση στη χλόη, ένα δένδρο, η μηλιά…

Ο παράδεισος..

Πιο πέρα σκοτεινά σημεία από την ανθοφορία, από την βλάστηση..που σε οδηγούν στο μυστικό κήπο των θαυμάτων.. το παράλογο θριαμβεύει σαν την Άνοιξη..

Δεν έφθασα μέχρι εκεί..

Σκοινοβατώ, παίζοντας μια παρτίδα σκάκι και πουλώ σ’ όποιον κερδίσει , τον φόβο μου να διασχίσω τις αγριάδες για να βρεθώ στο θαυμάσιο..

.. την θέση μου, στη βάρκα τη πολυδαίδαλη λάρνακα του Κύψελου, το ξύλινο κιβώτιο, με κάθε είδους παράσταση που κατευθύνεται εκεί..

Μια γυναίκα κι ένας άνδρας μαζί


Κοιτιούνται κι όταν αντιλαμβάνονται αυτό απ΄ όπου αρχίζει η ιστορία τους, τότε μπορούν να ζήσουν το μοναδικά ακλόνητο..πόθο, το πάθος,..

μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα μαζί..

χάρη στο μήλο

καλλιεργούν μεταξύ τους, τον κήπο.. τόσο ώστε να μη χαθεί η ωμότητα της αρχικής διάθεσης..

στην υγρασία των φύλλων ονειρεύονται

το ακαθόριστο, το μαγευτικό

…πριν.. έλθει το πένθος ?

Δεν μ’ αρέσει να χάνω τα πράγματά μου,

Όπως επίσης να κάνω διαδρομές μες στο νερό για να τα βρω..

Είναι εκείνη η στιγμή που μοιάζει μάταιο..

αφού δεν θα σ΄έχω ξανά ποτέ.

Ο παράδεισός μου ήταν η γλυκιά ψυχή σου, που ομόρφαινε τις σκουρόξανθες μπούκλες μου, τις έκανε να λάμπουν στον ήλιο..που με ξεκούραζε και μου επέτρεπε να αφουγκράζομαι τα πάντα γύρω μου, τη ποιότητα..το ήθος τους..την όποια σημασία αγαπούσα κάθε φορά.

Κι η πυγμή που δεν είχες… η ομορφιά που μου έλειπε..η εξυπνάδα..η ταχύτητα? ..στοιχεία που εμβολίζουν τον ναρκισσισμό μου..??

Δεν μ΄ αφήνουν να σε κρατώ πια απ΄ το χέρι..να αφεθώ με ασφάλεια να παίζουμε στην άμμο..

Όχι..

_ο φτερωτός αυτός δαίμονας πρέπει να είναι ο Φόβος που λύνει τα γόνατα και τρέπει σε φυγή τους άντρες_ κι η βλοσυρή Γοργώ, «δεινόν δερκόμενη», πλαισιωμένη από τον Δείμο και τον Φόβο, ήρθε..










Elpida Tzafestas

13 Ιούλ 2012

Τι ακριβώς σημαίνει "πύλινος"; (με τον "πηλό" δεν πρέπει να έχει σχέση,
μήπως έχει σχέση με την "πύλη"; --βάρκα και πύλη συνειρμικά με
παραπέμπουν στη βάρκα του Χάροντα που μεταφέρει τον κόσμο στην πύλη του Αδη-- και
πάντως στο λεξικό του Τριανταφυλλίδη δεν τον βρίσκω τον όρο...)












Δεν υπάρχουν σχόλια: