DRAFT

Το Beton7 Gallery παρουσιάζει την ατομική έκθεση της Κατερίνας Αθανασίου με το τίτλο “(test) in between”. Η νέα σύνθεση της εικαστικού αποτελεί μία εγκατάσταση που εξελίσσεται σε τρεις χώρους. Στο έργο αναπτύσσονται δράσεις ως πεδίο προσωπικής έρευνας και καταγραφής. Η ατομική έκθεση γίνεται ένα συλλογικό έργο, όπου μέσα από τις συσχετίσεις και τη συνδιαλλαγή με την αρχιτεκτονική του χώρου παρουσιάζεται/αποκαλύπτεται η ιδιαίτερη ατομικότητα της, που αποδίδεται και στην αλληλεπίδραση και στις συνεργατικές πρακτικές.

Αρχικά η εικαστικός υποδέχεται το κοινό με ένα κέρασμα, μέσω μιας συγκεκριμένης performative παρέμβασης που αποτελεί την προσέγγιση της εικαστικού Λίας Πέτρου. Ο θεατής ξεκινά μέσω της επιλογής να συμμετάσχει σε μια διαδικασία ώστε η θέαση του έργου στην πορεία του να μετατραπεί σε μια βιωματική εμπειρία.

Στη συνέχεια ο θεατής συναντά ένα επίτοιχο μεγάλων διαστάσεων έργο της Κατερίνας Αθανασίου βασισμένο στις φωτογραφίες του Τάσου Βρεττού, ένα μέρος της προσωπικής συλλογής της, καθώς επίσης και το περιβάλλον από κόκκινα χαλιά του εικαστικού Πέτρου Μπάτσιαρη, διερευνώντας το σύγχρονο τρόπο λατρείας. Η καλλιτέχνης επαναπροσδιορίζει σε ένα νέο πλαίσιο εικόνες και αντικείμενα άλλων καλλιτεχνών, δημιουργεί ένα νέο τόπο και μας προσκαλεί να αισθανθούμε το βαθύ αίσθημα πίστης κατά τη διάρκεια μιας λατρευτικής τελετής, απελευθερωμένοι από τις κοινωνικές κατασκευές για το σώμα και την υπόσταση.

Τέλος στον τρίτο χώρο η εικαστικός μας προσκαλεί σε μια ενατένιση, σε ένα ταξίδι, για μια στάση στο απέραντο και μια απόσταση από το σωματικό, από μια προοπτική που γεμίζει σαγήνη την συνείδηση και γίνεται η απόλαυση της λατρείας. Το πρόσωπο δεν έχει πλέον σημασία, αντίθετα με το ακέφαλο σώμα της έκστασης, που το πρόσωπο έρχεται κοντά, δίπλα σου.



You darkness by Rainer Maria Rilke

You darkness, that I come from,

I love you more than all the fires

that fence in the world,

for the fire makes a circle of light

for everyone

and then no one outside learns of you.

But the darkness pulls in everything:

shapes and fires, animals and myself,

how easily it gathers them! -

powers and people -

and it is possible: a great energy

is moving near me.

I have faith in nights.



Η Μαρίνα Τσβετάγιεβα μιλάει εδώ για το nachdichten…
«Τώρα θα ήθελα να μιλούσε ο Ρίλκε [μέσα από μένα].
Στην καθομιλουμένη αυτό λέγεται ¨μεταφράζω/ μεταφέρω¨. [Πόσο καλύτερη είναι εντέλει η γερμανική λέξη nachdichten! Όταν ακολουθώ τα ίχνη ενός συγγραφέα, διανύω άλλη μια φορά ολόκληρο τον δρόμο που έχει περπατήσει. Αυτό μπορεί κάλλιστα να συμβεί μετά (nach), ύστερα από αυτόν, αλλά εκείνο το dichten,* αυτό είναι πάντα νέο. Νachdichten – να διανύεις εκ νέου τον δρόμο πάνω στα προσωρινά σκεπασμένα ίχνη.] Μεταφράζω (μεταγράφω, μεταποιώ), έχει και μια δεύτερη σημασία: δεν μπορεί κανείς να μεταφράσει μόνο σε κάτι (στην ρώσικη γλώσσα για παράδειγμα) αλλά και προς κάτι. Εγώ μεταφέρω τον Ρίλκε στην ρώσικη γλώσσα, έτσι όπως θα με μεταφέρει εκείνος, κάποτε σ’ εκείνο τον άλλο κόσμο».

*Ποιώ; Συνθέτω; Γράφω; Δημιουργώ; - Στα ρώσικα δεν υπάρχει η λέξη. (Σημ. της Μ.Τσβ.)



Η Κατερίνα Αθανασίου είναι μέλος ΕΕΠ στο τμήμα Γλυπτικής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ), όπου διδάσκει από το 2001. Είναι παραγωγός της εκπομπής CityTravellers στο beton7artradio από το 2013.

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Γλυπτική στην ΑΣΚΤ (1996) και ολοκλήρωσε το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών Ψηφιακές μορφές Tέχνης, (ΑΣΚΤ – ΕΜΠ, 2001). Το 2008 σχεδίασε την ιδέα των City Travellers, http://artcoursescitytravellers.blogspot.gr/, ενός συλλογικού τόπου όπου συναντιούνται άνθρωποι και εμπειρίες. Η ομάδα συγκροτήθηκε το 2010 από τον Αντώνη Λακίδη (Ζωγράφο) και τον Παναγιώτη Παπαδόπουλο (Φιλόσοφο). Οι citytravellers περιηγούνται στην πόλη και δημιουργούν μοντέλα, χρήσεις και χώρους. Από το 2007 συμμετέχουν στη πρόκληση συλλογικών εργασιών – δράσεων.

Τα έργα της Κατερίνας Αθανασίου αφορούν in situ εγκαταστάσεις (2001-07) και performances (2008 – σήμερα), ενώ η πρόσφατη έρευνά της αναφέρεται σε επιτελεστικά περιβάλλοντα, σε τρόπους τεκμηρίωσης στην τέχνη. Έχει συνεργαστεί με τους χώρους τέχνης Βeton7, Artwall, metamatic:taf. Παλαιότερα Booze Cooperativa, Αγκάθι. Ετοιμάζει τη δεύτερη ατομική της έκθεση (η πρώτη έγινε το 2006), στην οποία προσκαλεί καλλιτέχνες που με το έργο τους θα ολοκληρώσουν την συνθετική της πρόταση που στηρίζεται στις πιστώσεις, τη χρήση προ-υπαρχόντων εικόνων με ελάχιστη ή ίσως και καμία μετατροπή.

http://sculpturekateathanasiou.blogspot.com



Η Κατερίνα Αθανασίου καταγράφει από το υλικό και την θέαση του Τάσου Βρετού, τα σημεία εκείνα που γίνονται το ντοκουμέντο της, το τεκμήριο για να υποστηρίξει την αναζήτησή της που σχετίζεται με την έκσταση που γεννά ο θρήνος, η θρησκευτική παράδοση, το αίτημα της λύτρωσης. Το τεκμήριο που θα υποστηρίξει την παρατήρησή της από τις συνήθειες και τα χαρακτηριστικά ανθρώπων μη δυτικών κοινωνιών. Παρακολουθεί τον Βρεττό, μιας και ένα μεγάλο μέρος του υλικού της έκθεσης είναι δάνειο από την φωτογραφική του δουλειά: Τ(ρ)όποι Λατρείας. Μουσείο Μπενάκη . Ο φωτογράφος καταγράφει ένα αόρατο δίκτυο στο σώμα της πόλης: Υπόγεια και ενοικιαζόμενα διαμερίσματα, πολυκατοικίες και γκαράζ, γήπεδα και υπαίθριοι, δημόσιοι χώροι, πλατείες και αυλές, πρόχειρα καταλύματα, ιδιοκατασκευές σε προσωρινές αλλά και μόνιμες διευθύνσεις, ομάδες Βουδιστών, Μουσουλμάνων, Ινδουιστών, Σπιριτσουαλιστών και Χριστιανών διαφόρων δογμάτων και πολλαπλών εθνικών προελεύσεων (Αιθίοπες, Αφγανοί, Αιγύπτιοι, Πακιστανοί, Νιγηριανοί, Σενεγαλέζοι, Φιλιππινέζοι, Ινδονήσιοι, Ιρακινοί κ.α.). Πρόκειται για ένα "έργο εν προόδω", το οποίο ξεκίνησε το 2012, με τη συνεργασία των ίδιων των ανθρώπων που συγκροτούν αυτές τις κοινότητες και με

απόλυτο σεβασμό στην ταυτότητά τους. Περισσότερες πληροφορίες στο

http://www.benaki.gr/index.asp?lang=g...



Η Κατερίνα Αθανασίου για να πραγματοποιήσει το σχεδιασμό αυτού του έργου μέσα στον χρόνο που χρειάσθηκε αυτή η διεργασία καθώς και στις διαδικασίες ζυμώσεων συνδιαλέχθηκε με τους:

Χρήστος Χρυσόπουλος: Ο Χρήστος Χρυσόπουλος είναι πεζογράφος, δοκιμιογράφος και φωτογράφος. Έχει τιμηθεί με το βραβείο Αφηγηματικού Πεζού Λόγου της Ακαδημίας Αθηνών (2008) και με τα γαλλικά βραβεία Prix Ravachol (2013) και Prix Laure Bataillon (2014)

Ασημίνα Κανιάρη: Η Ασημίνα Κανιάρη είναι λέκτορας Ιστορίας της τέχνης στην ΑΣΚΤ.

Σύλβια Σολακίδη: Η Σύλβια Σολακίδη είναι απόφοιτος του Τμήματος Θεωρίας και Ιστορίας της ΑΣΚΤ. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στην αλληλεπίδραση εικαστικών και επιτελεστικών τεχνών.



Για την ολοκλήρωση της σύνθεσης συμμετέχουν οι καλλιτέχνες:

Λία Πέτρου: The one and the other

Το “the one and the other”, μια performative παρέμβαση στην είσοδο του Beton7, αποτελεί μια πολύ συγκεκριμένη συνθήκη, που προκαλεί την κινησιολογία, τις αισθήσεις και τη συμπεριφορά των θεατών σε έναν χώρο κατ’ εξοχήν για κοινωνική συναναστροφή, πριν και μετά τη θέαση έργων τέχνης. Μόνο που τώρα το έργο τέχνης γίνεται η εμπειρία αυτή του επισκέπτη, η μνήμη της γεύσης και ενδεχομένως η επιθυμία του για μια ακόμα καραμέλα.

Η Λία Πέτρου ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε στο Chelsea College of Art andDesign, στο entral St. Martins College of Art (BAFine Art 1997-2000) ενώ το 2002 ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό της στον τομέα της Γλυπτικής του Royal College of Art του Λονδίνου. Έχει συμμετάσχει ως artist - in - residence στο ερευνητικό πρόγραμμα του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης CCA Kitakyushu (2003-2004 Ιαπωνία) και στη Cite International Des Arts (2001 Παρίσι).
Έργα της έχουν παρουσιαστεί σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό


Η εικαστικός Κατερίνα Αθανασίου κατά την διαδικασία του σχεδιασμού θέλοντας να τοποθετήσει τον θεατή σε μια εμπειρία όπου να εναλλάσσεται ανάμεσα στην ενατένιση μέσω του βλέμματος και το βύθισμα στο βίωμα που προκαλεί η θέρμη του υλικού και ως έδαφος καλεί τον:



Πέτρος Μπάτσιαρης: Κήπος του Χειμώνα

Στο «Κήπος του Χειμώνα» ο καλλιτέχνης δημιουργεί ένα περιβάλλον πάνω στην ετεροτοπία των κιλιμιών και των χαλιών ως χρονικές και διαπολιτισμικές διαστρωματώσεις. Ερευνά τον ενδιάμεσο τόπο, μέσα από τη γεωμετρική οργάνωση και την επαναληπτικότητα των λαϊκών εκφράσεων και συμβολισμών που αποτυπώνονται πάνω εκεί, συνδέοντας διαφορετικές πολιτισμικές εκκινήσεις που εντάσσονται στο σώμα εντέλει μιας ευρύτερης κοινότητας.

Ο Πέτρος Μπάτσιαρης γεννήθηκε στο Κλειστό Ευρυτανίας. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας, Ζωγραφική και Χαρακτική, από όπου και αποφοίτησε με άριστα το 1998. Επίσης, έχει σπουδάσει στην Παιδαγωγική Ακαδημία Λαμίας, και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών στην Οικονομική Σχολή. Ως εικαστικός και εκπαιδευτικός, δουλεύοντας την έννοια της συνύπαρξης στο χώρο με συμμετοχικές εικαστικές δραστηριότητες, απέκτησε σημαντική εμπειρία στην εμψύχωση ομάδων παιδιών και ενηλίκων σε σχολεία ή σε άλλους κοινωνικούς χώρους. Το καλλιτεχνικό του έργο έχει παρουσιαστεί σε ατομικές εκθέσεις καθώς και ομαδικές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.


Θερμές ευχαριστίες στους:

Νίκο Δασκαλοθανάση, Σάββα Μιχαήλ, Ελπίδα Τζαφέστα, Αντώνη Λακίδη.

Για την πολύτιμη συμπόρευση τον Χρήστο Χρυσόπουλο, τις πολύτιμες συζητήσεις την Ασημίνα Κανιάρη και τη βασική συμβολή της Σύλβιας Σολακίδη στην έκφραση και αποτύπωση της όλης ιδέας. Τους ευχαριστώ.

Την Λία Πέτρου. Τον Πέτρο Μπάτσιαρη.

Τον Τάσο Βρεττό.